Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2015 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 28 lipca 2014 r. znak (...)

w sprawie: J. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu J. K. prawo do emerytury od dnia (...)

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt VIU 2261/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 lipca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., po rozpoznaniu wniosku J. K. z dnia 30 czerwca 2014 roku, odmówił przyznania wnioskodawcy emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach. Organ rentowy ustalił, iż ubezpieczony legitymował się wymaganym stażem do emerytury na dzień 1 stycznia 1999 roku w wymiarze 26 lat, 6 miesięcy i 29 dni, jako suma okresów składkowych i nieskładkowych. I podał organ rentowy w uzasadnieniu tej decyzji także to, że nie uwzględnił okresu zatrudnienia ubezpieczonego od 20 marca 1972 do 18 lutego 1975 roku, ponieważ przy określaniu charakteru wykonywanej pracy brak pozycji według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku. Nie powołano również Rozporzą..., się na Rozporządzenie branżowe przy określeniu stanowiska i Zakład uznał, iż nieudokumentowano 15 lat stażu pracy w szczególnych warunkach na dzień 31 grudnia 1998 roku. Odwołanie od tej decyzji wniósł ubezpieczony J. K., domagając się przyznania emerytury i powołując się na trudności w odnalezieniu dokumentów. Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wnosił o jego oddalenie, powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Ubezpieczony J. K. urodzony (...), z dniem (...)ukończył 60 lat. Decyzją z dnia 28 lipca 2014 roku organ rentowy odmówił przyznania mu emerytury. Okolicznością niesporną między stronami było to, iż ubezpieczony nie, nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego. Okoliczności tej nie podnosił organ rentowy w toku procesu. W okresie swojej kariery zawodowej ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy zatrudnienie na stanowisku kierowcy w Przedsiębiorstwie (...) w B. Oddziale w M. w okresie od 2 maja 1977 roku do 17 października 1992 roku, a także w okresie od 2 listopada 1998 roku do 2002 roku w Przedsiębiorstwie (...) Spółce Cywilnej w M.. Praca wykonywana przez ubezpieczonego była pracą kierowcy samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym powyżej 2 i pół tony. Na podstawie dowodu z pism legityma..., z legitymacji ubezpieczeniowej i zeznań świadków Sąd ustalił także, że w okresie od dru..., 20 marca 1972 roku do 18 lutego 1975 roku ubezpieczony zatrudniony był w Kółku Rolniczym (...) jako kierowca ciągnika, w pełnym wymiarze czasu pracy. Poz..., okoliczności zatrudnienia ubezpieczonego, opisane wyżej, wynikały także z dokumentów, z akt osobowych ubezpieczonego nadesła..., dotyczących jego zatrudnienia w Spółce Cywilnej (...) w Przedsiębiorstwie (...)..., (...)Sprzętowym i Handlu w M. w okresie od 2 listopada 1992 roku do 31 grudnia 1998 roku, bo ten okres był istotny w sprawie. Także dokumenty z akt osobowych dotyczących jego zatrudnienia, gdzie wskazyw..., jego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w B. Oddziale w M. nadesłanym do akt sprawy przez (...) Urząd Wojewódzki. W dokumentach dotyczących zatrudnienia u tych dwóch podmiotów przejawiało się, iż pracował on jako kierowca, czy też jako kierowca samochodu ciężarowego. Z kolei, z zeznań świadków: A. B., E. C., R. J., G. K. i M. P. wynikało, że ubezpieczony wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3 i pół tony. Były to ciężkie samochody o ciężarze znacznie przekraczającym ten ciężar całkowity 3 i pół tony, który jest istotny dla rozstrzygnięcia sprawy. W tej sytuacji..., aha i od..., prze..., do oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego należy wskazać, że dowody z..., wszystkie dowody dawały spójny obraz zatrudnienia ubezpieczonego właśnie w takim, a nie innym charakterze. Dowody z zeznań świadków uzupełniały dokumenty wskazane w aktach osobowych ubezpieczonego. Świadkowie: A. B. i R. J. złożyli do akt sprawy kopie swoich świadectw pracy. Zgodnie z artykułem 184 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tekst jednolity, Dziennik Ustaw z 2013 roku, pozycja 1440, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w artykule 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli: po pierwsze, okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w artykule 27. Zgodnie z ustępem drugim artykułu 184-go emerytura, o której mowa w ustępie pierwszym, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do Otwartego Funduszu Emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w Otwartym Funduszu Emerytalnym za pośrednictwem zakładu, na dochody budżetu Państwa. Zgodnie z artykułem 32 powołanej ustawy, ustępem 2, dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w ustępie 1 artykułu 32, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach, uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej, ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Artykuł 184 Ustawy emerytalno-rentowej, mówiąc o dotychczasowych przepisach, ma na względzie przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, Dziennik Ustaw z 1983 roku, numer 8, pozycja 43 z późniejszymi zmianami. Według paragrafu 2 ustępu 1 i ustępu 2 tego rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa w ustępie 1 stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru, stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie paragrafu 1 ustępu 2 rozporządzenia lub w świadectwie pracy. Podkreślić należy, że jeśli pracownik nie jest w stanie oka..., wylegitymować się świadectwem wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub świadectwem pracy potwierdzającym tę okoliczność, to w postępowaniu sądowym może udowadniać tę okoliczność wszystkimi dostępnymi dowodami. Paragraf 3 i paragraf 4 Rozporządzenia stwierdzają, że za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej wymaganym okresem zatrudnienia, uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Ubezpieczony, jak ustalił organ rentowy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, legitymował się ponad 26-letnim okresem uprawniającym do emerytury. Pracownik, jak wynika z paragrafu 4-tego ustępu 1 Rozporządzenia, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: po pierwsze, osiągnął wiek emerytalny, w przypadku mężczyzn 60 lat, ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Należy zatem wskazać, iż ubezpieczonemu udało się, w ocenie Sądu Okręgowego, udowodnić w toku niniejszego procesu, iż przez okres co najmniej 15 lat wykonywał on pracę w szczególnych warunkach, wskazaną w wyk..., stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku w wykazie A, dziale VIII w Transporcie i łączności, w podrozdziale Transport, w pozycji 2 Prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3 i pół tony. Wszystkie zebrane w sprawie dowody w spój..., spójnie wskazywały na to, iż ubezpieczony spe..., sporny między stronami warunek spełnił, a pozostałe warunki nie..., spełnienie pozostałych warunków nie było między stronami sporne. Ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny. Nie był członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego i posiadał staż pracy ogólny, wymagany do nabycia prawa do spornego świadczenia. Dlatego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od pierwszego dnia miesiąca, w którym spełnił, w którym złożył on wniosek o to świadczenie, czyli od (...)roku. W punkcie drugim wyroku, Sąd Okręgowy nie stwierdził odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, albowiem ubezpieczony nie legitymował się właściwie wskazanymi świadectwami wykonywania pracy w szczególnych warunkach, które od..., potwierdzałyby zatrudnienie, a istotne daty zatrudnienia, a istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności ustalane były na podstawie dowodów z zeznań świadków i przesłuchania ubezpieczonego oraz dowodów z akt osobowych ubezpieczonego, których organ rentowy nie..., którymi organ rentowy nie dysponował i których nie mógł przeprowadzić w postępowaniu administracyjnym. Wyrok..., na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono. Wyrok w niniejszej sprawie jest nieprawomocny. Może zostać zaskarżony przez każdą ze stron apelacją, wnoszoną do Sądu Apelacyjnego w Gdańsku za pośrednictwem tutejszego Sądu.