Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2023 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Maciej Flinik

Protokolant – starszy sekretarz sądowy Marta Walińska

po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2023 r. wB.

na rozprawie

odwołania: M. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 9 września 2022 r., znak: (...)

w sprawie: M. C.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rekompensatę

1/ zmienia zaskarżoną decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 9 września 2022r. w ten sposób, że ubezpieczony M. C. ma prawo do rekompensaty,

2/ stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sędzia Maciej Flinik

Sygn. akt VIU 2368/22

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9 września 2022 r. (...) Oddział w B. odmówił ubezpieczonemu M. C. prawa do emerytury z rekompensatą. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie udowodnił piętnastoletniego okresu wykonywania pracy w warunkach szczególnych na dzień 31 grudnia 2008. Od tej decyzji odwołanie wniósł M. C. podnosząc, iż prace w szczególnych warunkach wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Był pewien, że syndyk prawidło wystawił mu świadectwo pracy i powołał się na prawidłowe Zarządzenie nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego. W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy wskazał, że do pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono okresu od 01.09.72 do 29.02.2000 kiedy ubezpieczony zatrudniony był w Fabryce (...) [f 00:04:42.360], prac przy obróbce plastyczno - wiórowej od 1 lipca 75 do 31 lipca 75, 3 maja 76 do 30 września 76 jako spawacza, spawacza szlifierza od 1 października 76 do 27 października 76, 2 listopada 78 do 31 sierpnia 83, od 1 listopada 83 do 14.08.84, 16.11.84 do 30.09.85, 1.12.85 do 14.10.87, 1.12.87 do 30.09.88, 1.12.88 do 10.09.89, 1.11.89 do 14.11.89, 1.08.98 do 1.11.98, 8.11.98 do 29.02.2000 oraz okresu pracy jako nastawiacza przypadającego od 15 listopada 89 do 16 września 90, od 1 listopada 90 do 31 sierpnia 91, 12 września...., od grudnia, od grudnia 91 do 15 września 92, od 1 grudnia 92 do 20.09.93, od 30.10.93 do 27.09.94, od 14.11.94 do 20.08.95, od 3.09.95 do 20.09.95, od 1 listopada 95 do 16 listopada 95, od 18.11.95 do 19.11.95, od 21 listopada 95 do 26 listopada 95, 28.11.95 do 29.09.96, 1 listopad 96 do 22.12.96 i od 25.96 do 31.07.98 i organ rentowy argumentował, że nie uwzględnił tych okresów ponieważ wskazane stanowisko pracy, stanowiska pracy są niezgodne z powołanym Zarządzeniem resortowym, to jest załącznikiem nr 1 do Zarządzenia nr 3 Ministerstwa Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z 30 marca 85 w sprawie stanowisk pracy na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego. W pierwszym wskazanym okresie prawidłowe stanowisko wynikające z tej podstawy, to tłoczarz praser następnie spawacz szlifierz, krajacz metali tarczą ścierną następnie znowu tłoczarz praser. W okresach przerw pomiędzy tymi okresami gdzie podano, że wykonywana była praca w szczególnych warunkach ubezpieczony korzystał z urlopów bezpłatnych, zasiłków chorobowych oraz odbywał służbę wojskową. Okresy te szczegółowo zakład wymienił w zwykłym świadectwie pracy. Sąd Okręgowy ustalił, iż ubezpieczony M. C. pozostając zatrudnionym w Fabryce (...) spółka z o.o. w K. w okresie od 1 września 72 do 29 lutego 2000 w latach 1976 do 2000 stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę na stanowiskach obróbki plastyczno - wiórowej, spawacza szlifierza, spawacza w osłonie CO2 oraz nastawiacza. Na tych stanowiskach ubezpieczony zajmował się spawaniem, szlifowaniem, wierceniem wykonywał prace związane z obsługą pras, walcarek, zgrzewarek oraz innych urządzeń do obróbki metalowych elementów do roweru. Ubezpieczony na dzień 31 grudnia 98 nie legitymował się ogólnym stażem pracy wynoszącym minimów 25 lat. Taki stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie uznanych za co do zasady miarodajnych zeznań ubezpieczonego i świadków oraz w oparciu o korespondującą z nimi treść dokumentów pracowniczych w szczególności akt osobowych oraz świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Sąd nie dał jednak wiary ani świadkom ani ubezpieczonemu, zeznaniom świadków ani ubezpieczonego w zakresie w jakim negowali oni wykonywanie przez ubezpieczonego innych prac aniżeli spawacza czyli prac szlifierza, nastawiacza przeczy bowiem pozostały materiał dowodowy zgromadzony w sprawie w szczególności dokumentacja pracownicza ubezpieczonego. Wynika z niej w sposób niezbity, w ocenie Sądu, iż przez szereg lat ubezpieczony zajmował stanowisko spawacza szlifierza a zatem jego praca nie ograniczała się do spawania oraz nastawiacza i twierdzenia zeznających jakoby wynikało to jedynie z zabezpieczenia się pracodawcy na wypadek przesunięcia do innych prac aniżeli spawania są w ocenie Sądu niedorzeczne. Sytuacja taka nie mogłaby bowiem trwać przez wiele lat. Powyższa okoliczność nie ma jednak znaczenia albowiem zarówno pracę szlifierza jak i nastawiacza i praca szlifierza i nastawiacza były pracami kwalifikowanymi jako prace w warunkach szczególnych więc próba minimalizowania zakresu wykonywania tych prac była zupełnie bezcelowa. W tak ustalonym stanie rzeczy odwołanie zasługiwało na uwzględnienie zgodnie bowiem z treścią art. 2 pkt. 5 Ustawy z 19 grudnia 2008 o emeryturach pomostowych rekompensata to odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkowych lub w szczególnym charakterze dla osób które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Natomiast stosownie do treści art. 21 ustęp 1 Ustawy o emeryturach pomostowych rekompensata przysługuje ubezpieczonemu jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów Ustawy o emeryturach i rentach z FUS wynoszący co najmniej 15 lat w myśl art. 23 ust. 2 przewołanej Ustawy rekompensata przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego, o którym mowa w przepisach art. 173 i 174 Ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Celem rekompensaty jest złagodzenie skutków utraty możliwości przejścia na wcześniejszą emeryturę przed osiągnięciem wieku emerytalnego przez pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach, nie polega ona jednak na stworzeniu możliwości wcześniejszego zakończenia aktywności zawodowej ale na odpowiednim zwiększeniu podstawy wymiaru emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych do której osoba uprawniona nabyła prawo po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego. Przesłanką uzyskania prawa do rekompensaty jest legitymowanie się stażem co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych na dzień 1 stycznia 2009. W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie budzi wątpliwości fakt, iż ubezpieczony pan M. C. pracując w Fabryce (...) w okresie przynajmniej od października 76 do roku 2000 z przerwami oczywiście na okresy urlopów bezpłatnych ale generalnie kilkadziesiąt lat pracując w Fabryce (...) na stanowiskach spawacza szlifierza, nastawiacza i spawacza w osłonie CO2 wykonywał prace kwalifikowane jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisu art. 184 ustęp 1 Ustawy z 17 grudnia 98 o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymienione pod poz. 14 działu III wykazu A stanowiącego załącznik do Rozporządzenia z 7 lutego 83 to jest obsługa pieców grzewczych, młotów, pras, kuźniarek, walcarek, obręczy i kół, walcarek gwintów, wierteł, ręczna obróbka na gorąco oraz regeneracja oprzyrządowania kuźniczego a także prac pod poz. 14 działu XIV wykazu A czyli prace spawaczy i wreszcie prac wymienionych pod poz. 78 działu III czyli prace szlifierzy, przy czym łączny okres pracy ubezpieczonego w warunkach szczególnych przekracza wymagane Ustawą 15 lat na dzień 31 grudnia, na dzień 31 grudnia 98 a w zasadzie na dzień 31 grudnia 2008. Na tą datę ubezpieczony nie legitymował się..., na datę 1 grudnia 99..., 31 grudnia 98 ubezpieczony nie legitymował się ogólnym stażem pracy wynoszącym 25 lat, ten w jego przypadku wynosił nieco powyżej 24 lat, zatem nie zachodziła przesłanka uniemożliwiająca przyznanie prawa do rekompensaty. Nie ulega tym samym wątpliwości, że ubezpieczony spełnia wszystkie przesłanki nabycia prawa do tego świadczenia wyrażone w treści art. 2 pkt. 5 i art. 21 ust. 1 Ustawy o emeryturach pomostowych w postaci nienabycia prawa do emerytury pomostowej oraz osiągnięcia okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu Ustawy o emeryturach i rentach z FUS wynoszącego co najmniej 15 lat. Mając to na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 k.p.c. orzekł jak w pkt. 1 sentencji czyli przyznał panu prawo do świadczenia, w pkt. 2 wyroku Sąd zgodnie z treścią przepisu art. 118 ustęp 1a Ustawy o emeryturach i rentach z FUS z urzędu orzekł w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. W ocenie Sądu biorąc pod uwagę okoliczności tej sprawy nie zaistniały podstawy do stwierdzenia odpowiedzialności organu rentowego. Sformalizowany przebieg postępowania przed ZUS uprawniał organ rentowy do zakwestionowania okresu zatrudnienia ubezpieczonego w (...) K. jako pracy w warunkach szczególnych, w konsekwencji zanegowania posiadania przez ubezpieczonego wymaganych Ustawą 15 lat takiej pracy albowiem wystawione w świadectwie wykonywania pracy w warunkach szczególnych rzeczywiście nie wskazano odpowiedniej pozycji wykazu A stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 ograniczając się do przywołania pozycji zarządzenia resortowego. Okoliczność, iż praca ubezpieczonego w spornym okresie była pracą w warunkach szczególnych wymagała zatem przeprowadzenia postępowania sądowego, przesłuchania świadków i zainteresowanego. Z tych przyczyn Sąd tej odpowiedzialności nie orzekł, punkt 2 wyroku oznacza, że świadczenie zostanie wypłacone ale bez odsetek.