Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 sierpnia 2013roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonemu L. P. prawa do odsetek od wypłaconego świadczenia rentowego.

Uzasadniając decyzję powołano się na brzmienie art. 118 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2009r., nr 153, poz. 1227 ze. zm.) wskazując, iż decyzja wykonująca wyrok Sądu Okręgowego przyznający ubezpieczonemu prawo do od dalszego świadczenia rentowego, wydana została we wskazanym przepisami 30- dniowym terminie od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do jej wydania.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony domagając się jej zmiany i przyznania odsetek od świadczenia rentowego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując argumentację zawarta w wydanej decyzji. Nadto pozwany wskazał, iż Sąd przyznając ubezpieczonemu prawo do renty nie orzekł o odpowiedzialności organu rentowego za opóźnienie w przyznaniu świadczenia jak też o odsetkach.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Decyzją z dnia 6 września 2011 roku organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do świadczenia rentowego opierając się na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS z dnia 1 września 2011 która nie uznała ubezpieczonego za niezdolnego do pracy.

Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji, w wyniku, czego Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2013 roku wydanym w sprawie VIU 2795/11 zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do renty tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia18 maja 2011 roku do marca 2014 roku. Wydając wspomniany wyrok Sąd oparł się głównie na opinii biegłych sądowych, którzy dokonując oceny stanu zdrowia ubezpieczonego dysponowali tym samymi dowodami co organ rentowy.

- okoliczności bezsporne

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r., nr 153, poz. 1227) mającym odpowiednie zastosowanie w niniejszej sprawie – organ rentowy wydaje decyzje w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 - dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art. 120 . Przy czym w myśl § 4 tego artykułu przy dokonywaniu wypłaty wynikającej z decyzji ponownie ustalającej prawo do świadczenia lub jego wysokości ust. 1 - 3 stosuje się odpowiednio z zastrzeżeniem ust. 5, który stanowi, że wypłata świadczenia wynikająca z decyzji, o której mowa w ust. 4 następuje w najbliższym terminie płatności świadczenia albo w następnym terminie płatności, jeżeli okres między datą wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, a najbliższym terminem płatności jest krótszy niż 30 dni.

Natomiast w myśl § 1a przytoczonego wyżej artykułu – w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej - do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego.

Dokonując wykładni powyższych przepisów Sąd w pełni podziela stanowisko Krzysztofa Ślebzak (artykuł PS 2006r. 2.94 oraz artykuł opublikowany w Rzeczpospolitej 2004/7/2), który stwierdził, iż wyjaśnienie okoliczności niezbędnych do wydania decyzji należy do organu rentowego i nie zmienia tego faktu wprowadzenie do ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych artykułu 118 ust. 1a, nie każde, bowiem wyjaśnienie okoliczności przez organ odwoławczy zwalnia organ rentowy z odpowiedzialności z tytułu opóźnienia w ustaleniu i wypłacie świadczenia. Autor podkreślił przy tym, że art. 118 ust. 1a ma wąski zakres przedmiotowy i należy go rozumieć w ten sposób, iż „za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uznaje się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia o ile za nieustalenie tych okoliczności odpowiedzialności nie ponosi organ rentowy ”.

W niniejszej sprawie pełną odpowiedzialność w wypłacie ubezpieczonemu żądanej renty ponosi organ rentowy, który już w dniu wydania orzeczenia przez Komisję Lekarską ZUS, tj. w dniu 1 września 2011 roku powinien w sposób prawidłowy wyjaśnić ostatnią okoliczność niezbędną do wydania decyzji, bowiem Lekarz ten miał podstawy do wydania opinii zgodnej z opinią biegłych sądowych tj. uznać ubezpieczonego za osobę częściowo niezdolną do pracy, opierał się, bowiem na tej samej dokumentacji medycznej, co biegli sądowi. Ubezpieczony nie przedłożył biegłym żadnej nowej dokumentacji medycznej, niż ta, którą dysponował pozwany organ rentowy w trakcie postępowania orzeczniczego, zatem organ rentowy winien przeprowadzić badanie ubezpieczonego w sposób prawidłowy i ustalić w oparciu o dostępną dokumentację medyczną rokowania co do stanu jego stanu zdrowia.

Zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 2009 roku nr 161, poz. 1278) – „jeżeli Zakład- w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych (...) – nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadków, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

Jak wykazano wyżej organ rentowy już w dniu 1 września 2011roku przy założeniu, iż Komisja Lekarska ZUS oceniłaby w sposób prawidłowy stan zdrowia ubezpieczonego i jego wpływ na zdolność do pracy, miałby pełną świadomość, iż ubezpieczonemu przysługuje żądane świadczenia, a zatem był zobowiązany zgodnie z cytowanym wyżej art. 118 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wydać pozytywną dla ubezpieczonego decyzję i wypłacić rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w terminie 30 dni od wydania orzeczenia przez Lekarza Orzecznika, a skoro tego nie uczynił, zobowiązany jest do wypłaty odsetek od należnego ubezpieczonemu świadczenia począwszy od dnia 1 października 2011 roku do dnia wypłaty zaległego świadczenia.

Należy przy tym podkreślić, iż odsetki zgodnie z art. 85 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z 13 października 1998r. ( Dz. U. nr 137, poz. 887 ) w związku z art. 359, 476 i 481 kodeksu cywilnego należne są jedynie za okres pozostawania dłużnika w zwłoce i nie regulowania swych zobowiązań, a zatem należą się one ubezpieczonemu jedynie do dnia, w którym dłużnik - a w niniejszej sprawie organ rentowy wypłacił należną rentę.

Mając powyższe na uwadze Sąd, działając na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję.

SSO Jan Kalinowski