Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – st. sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2019 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 9 listopada 2018 r., znak: (...)

w sprawie: M. S.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu M. S. prawo do emerytury od dnia (...)

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

VI U 2572/18

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury z uwagi na to, że zdaniem organu ubezpieczony M. S. nie wykazał się posiadaniem 15 letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Organ zaliczył tylko 14 lat pracy 6 miesięcy i 24 dni. Od tej decyzji ubezpieczony złożył odwołanie powołując się na to, że pracował w szczególnych warunkach w Przedsiębiorstwie (...) w K. jako monter konstrukcji metalowych na wysokościach. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o oddalenie tego odwołania powołując się na to, że ubezpieczony nie legitymuje się stosownym świadectwem pracy w szczególnych warunkach. Sąd Okręgowy w toku postępowania dowodowego ustalił, że ubezpieczony urodzony (...) (...)30 października 2018 roku złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury. Organ rentowy ustalił, że ubezpieczony ma staż ubezpieczeniowy 25 lat i 13 dni, zaliczył też ubezpieczonemu okres 14 lat 6 miesięcy i 24 dni pracy w szczególnych warunkach. Ubezpieczony we wniosku o emeryturę wniósł o przekazanie środków zgromadzonych w OFE na dochody Budżetu Państwa. Z uwagi na niezaliczenie przez organ rentowy okresu pracy w Przedsiębiorstwie (...) w K. w okresie od 4 marca 86 roku do 31 stycznia 88 roku Sąd przeprowadził na okoliczność tej pracy M. S. w tym zakładzie postępowanie dowodowe, przesłuchał ubezpieczonego i przeprowadził dowód z dokumentów w aktach osobowych. I ustalił, że w tym spornym okresie M. S. był zatrudniony w tym zakładzie w Przedsiębiorstwie (...) jako monter konstrukcji metalowych i urządzeń przemysłowych. Po miesięcznym okresie przeszkolenia wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu do końca zatrudnienia, czyli do 31 stycznia 88 roku prace, które są określone w dziale V pozycja 5 załącznika A do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a konkretnie prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości. To wynika z niebudzących zeznań samego ubezpieczonego, który opisał jakie czynności wykonywał w trakcie tego zatrudnienia, a były to czynności polegające na demontażu starych rurociągów, montażu nowych rurociągów w zakładach położonych w G.. I były to ewidentnie prace monterskie dotyczące konstrukcji metalowych na wysokości. W tym okresie ubezpieczony nie korzystał z urlopów bezpłatnych, no nie pamiętał, nie można wykluczyć, że pobierał dodatek za prace w szczególnych warunkach. Ubezpieczony łącznie z okresem, który ZUS zaliczył ubezpieczonemu, czyli okresem 14 lat 6 miesięcy i 24 dni ten okres no liczony już powiedzmy od 4 kwietnia 86 roku, czyli po upływie tego miesięcznego okresu przeszkolenia do końca zatrudnienia posiada w związku z powyższym co najmniej 15 letni okres pracy w szczególnych warunkach, bowiem Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, które znajdują odzwierciedlenie także w dokumentach znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonego. Sąd dokonał więc oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego w kontekście przepisów Ustawy emerytalnej, a w szczególności artykułu 184 i artykułu 32 Ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS, a zgodnie z treścią artykułu 184 Ustawy emerytalnej jednym z warunków uzyskania prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach jest posiadanie co najmniej 15 letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Wykaz prac w szczególnych warunkach znajduje się w Rozporządzeniu z 7 lutego 83 roku. I w załączniku A w dziale V pod pozycją 5 znajdują się prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości. Ubezpieczony nie dysponował świadectwem pracy w szczególnych warunkach i dlatego organ rentowy nie mógł zaliczyć tego okresu do pracy w szczególnych warunkach. I takiego dowodu z przesłuchania samego ubezpieczenia, ubezpieczonego organ rentowy nie mógł przeprowadzić, bo no nie jest to w kompetencji organu. Natomiast w postępowaniu sądowym to już można dysponować wszelkimi dowodami, dowodami ze świadków, dowodami z przesłuchania strony, dowodami z dokumentów, które Sąd może ściągnąć, pozwala na to artykuł 472 i 473 Kodeksu postępowania cywilnego. Przeprowadzone więc zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego postępowanie pozwala na ustalenie, że ubezpieczony spełnia w sumie ten warunek posiadania co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, co uprawnia go z momentem uzyskania oczywiście wieku, co nastąpiło (...)roku prawa do emerytury. I dlatego Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał M. S. prawo do emerytury właśnie od (...)roku. A w punkcie 2 stwierdził brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, co oznacza, że jeżeli wyrok się uprawomocni, organ wyda decyzję w wykonaniu wyroku, to spłata nastąpi owszem od (...)roku, ale bez odsetek. Bo trzeba było tu w Sądzie przeprowadzić postępowanie, ZUS tego nie mógł zrobić. I w tym znaczeniu wyrok jest dla Pana no jak...