Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

Sygn. akt VI U 2785/15 UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 sierpnia 2015 r. ZUS Oddział w B. przyznał ubezpieczonej M. F. prawo do emerytury od dnia (...)r., to jest od osiągnięcia przez nią wieku emerytalnego .Organ rentowy wskazał, iż przyznana emerytura jest niższa od najniższej emerytury , która wynosi 880, 45 zł, brak jednak podstaw do jej podwyższenia świadczenia do kwoty najniższej emerytury , gdyż skarżąca nie udowodniła łącznie okresów składkowych i nieskładkowych wynoszących 21 lat ( art. 87 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ).

Od powyższej decyzji odwołanie wniosła M. F. podnosząc, iż kapitał początkowy jaki jej naliczono jest policzony do roku 1983. W roku 1997 prowadziła działalność gospodarcza, opłacała składki na ubezpieczenie społeczne w całości . Zaraz po zakończeniu działalności pozostawała na zasiłku dla bezrobotnych. W związku z powyższym wniosła o zaliczenie tych lat do kapitału początkowego.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany dodatkowo ( ustosunkowując się do jego treści ) wyjaśnił, iż okresy o których mowa w odwołaniu to jest okres prowadzenia działalności gospodarczej od 1 września 1997 r. do 31 sierpnia 1998 r. ora z okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych od 10 września 1998 r. do 31 grudnia 1998 r. zostały zaliczone do stażu pracy skarżącej, co obrazuje wydruk zaliczonych okresów na k. 36 – 40 akt kpu . Pozwany nadmienił , iż w dniu 22 września 2015 r. wydana została decyzja , którą po rozpatrzeniu wniosku z dnia 8 września 2015 r. odmówiono przeliczenia emerytury przy uwzględnieniu art. 174 ust.2a. Zgodnie z tym przepisem przy ustalaniu kapitału początkowego do okresów o których mowa w art. 7 pkt 5 stosuje się art. 53 ust. 1 pkt 2 ( art. 174 ust. 2 a wprowadzony ustawą z dnia 5 marca 2015 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS ) . Zatem okresy opieki nad dziećmi przy zastosowaniu przelicznika 1, 3 % za każdy rok dotyczą wyłącznie ustalenia kapitału początkowego . Zakład odmówił przeliczenia emerytury ubezpieczonej bowiem ta do 31 grudnia 1998 r. nie udowodniła okresów , o których mowa w art. 7 pkt 5 ustawy emerytalnej.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje :

Stan faktyczny w sprawie okazał się niesporny. Decyzją z dnia 25 sierpnia 2015 r. ZUS Oddział w B. przyznał ubezpieczonej M. F. prawo do emerytury . Decyzją z dnia 22 września 2015 r. pozwany odmówił ubezpieczonej przeliczenia emerytury. Organ rentowy przy ustalaniu kapitału początkowego uwzględniał ( miał na uwadze ) okres prowadzenia przez nią działalności gospodarczej przypadający od 1 września 1997 r. do 31 sierpnia 1998 r. oraz okres pobierania przez nią zasiłku dla osób bezrobotnych przypadający od 10 września 1998 r. do 31 grudnia 1998 r. / k. 36 – 40 akt kpu /. Dochody uzyskane przez ubezpieczoną w tym okresie ( za te lata ) zostały ujęte w „ wykazie wprowadzonych dochodów ubezpieczonego „/ k. 47 akt kpu /. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego został ustalony na zasadach określonych w art. 174 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS / Dz.U.2015.748 j.t. /. Zgodnie z tym przepisem podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. Uwzględniono w efekcie 10 kolejnych lat od roku 1974 do 1983 . Nie przyjmowano 10 kolejnych lat kalendarzowych obejmujących lata 1997- 1998 , albowiem pomiędzy rokiem 1984 a 1997 brak dochodów ubezpieczonej . Tym samym jedynie niezrozumieniem zasad rządzących ustalaniem kapitału początkowego należy tłumaczyć zarzuty ubezpieczonej zawarte w odwołaniu , a dotyczące rzekomego pominięcia wskazanych wyżej okresów przy wyliczaniu kapitału początkowego. Sporne okresy zostały bowiem przy ustalaniu kapitału początkowego ubezpieczonej uwzględnione. Uprzedzając ewentualną argumentację ubezpieczonej dotyczącą odmowy przeliczenia jej emerytury przy uwzględnieniu art. 174 ust. 2 a ( choć ubezpieczona nie odwołała się od decyzji z dnia 22 września 2015 ) , należy za organem rentowym wskazać, iż zgodnie z tym przepisem przy ustalaniu kapitału początkowego do okresów, o których mowa w art. 7 pkt 5 stosuje się art. 53 ust. 1 pkt 2. Zatem jak słusznie wskazał organ rentowy okresy opieki nad dziećmi przy zastosowaniu przelicznika 1,3 % za każdy rok dotyczą wyłącznie ustalenia kapitału początkowego. To na ubezpieczonej z mocy art. 6 kodeksu cywilnego oraz art. 232 k.p.c. spoczywał ciężar wykazania faktów ( okoliczności ) z których wywodziła korzystne dla siebie skutki prawne. Skoro ubezpieczona powyższemu obowiązkowi nie sprostała - nie udowodniła okresów o których mowa w art. 7 pkt 5 ustawy (przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych oraz okresy niewykonywania pracy - z powodu opieki nad dzieckiem:

a)w wieku do lat 4 - w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie - bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat,

b)na które ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje zasiłek pielęgnacyjny - dodatkowo w granicach do 3 lat na każde dziecko )

pozwany nie miał podstaw do dokonania stosownego przeliczenia.

Z uwagi na powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.