Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2015 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 18 listopada 2013 r. znak:(...)

w sprawie: J. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o świadczenie przedemerytalne

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu J. K. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia(...)

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. Akt VIU 4390/13

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2013 roku ubezpieczony J. K. złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w Oddziale w B. wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego. Wniosek ten zos..., zas..., załatwiony został decyzją odmowną Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 18 listopada 2013 roku. W uzasadnieniu tego stanowiska organ rentowy wskazał, że ponieważ na świadectwie pracy z dnia 2 kwietnia 2013 roku brak przyczyny rozwiązania stosunku pracy wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego załatwia się decyzją odmowną. Odwołanie od tej decyzji wniósł ubezpieczony domagając się jej zmiany i przyznania prawa do dochodzonego świadczenia. Wskazując, że został zwolniony na redukcję etatu a na jego miejsce nikt nie został zatrudniony. Organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania wskazując, iż w świadectwie pracy z 2 kwietnia 2013 roku pracodawca podał, iż rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło za wypowiedzeniem przez zakład pracy, a w świadectwie pracy nie podano przyczyny rozwiązania stosunku pracy i nie wskazano stosownej podstawy prawnej. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Ubezpieczony J. K. zatrudniony był w firmie swojego syna B. K. w okresie od 1 października 2008 roku do 31 grudnia 2010 roku, jako murarz na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Umowa o pracę miała charakter terminowy. Następnie na podstawie kolejnej umowy o pracę z dnia 2 stycznia 2009 roku także był zatrudniony te..., na podstawie terminowego stosunku pracy. Kolejną umowę strony zawarły 4 stycznia 2010 roku i miała ona charakter terminowy do 31 grudnia 2010 roku. Wtedy J. K. zatrudniony był u B. K. w firmie (...), jako murarz. W dniu 18 stycznia 2012 roku J. K. i B. K. zawarli umowę o pracę na czas nieokreślony zatrudniającą ubezpieczonego w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku zbrojarza. Ubezpieczony pracował na podstawie tej umowy do dnia 31 marca, przy czym 28..., 2013 roku, przy czym 28 lutego 2013 roku pracodawca B. K. wypowiedział mu umowę o pracę z, za jednomiesięcznym okresem wypowiedzenia z powodu likwidacji stanowiska pracy. Na podstawie dowodów z zeznań świadków B. K., M. W., M. M., B. P. i R. S. Sąd ustalił także, że ubezpieczony rzeczywiście wykonywał zatrudnienie w firmie swojego syna na stanowisku zbrojarza. Obowiązki pracownicze realizował i na terenie bazy firmy ma..., należącej do syna B. B. jak i na budowach między innymi przy budowie o..., stadionu O. w W.. Ubezpieczony pracował przy zbrojeniach schodów, zbrojenia budynku socjalno-gospodarczego czy zbrojeniach muru oporowego. To, iż ubezpieczony rzeczywiście wykonywał zatrudnienie wynikało z zeznań świadków i innych dowodów, z dokumentów jak również z przesłuchania ubezpieczonego. Spór w niniejszej sprawie dotyczył tego jaka była przyczyna rozwiązania umowy o pracę z..., pomiędzy ubezpieczonym J. K. a jego pracodawcą. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazywał, że była to likwidacja stanowiska pracy albowiem jak wynikało także z wykazu zatrudnianych pracowników złożonego do akt przez świadka B. K.. Pracodawca nie zatrudnił w miejsce J. K. innego pracownika na stanowisku zbrojarza, a przyczynę rozwiązania stosunku pracy wykazuje dowód znajdujący się w aktach osobowych ubezpieczonego. Chodzi o pismo rozwiązujące umowę o pracę z 28 lutego 2013 roku. W tej sytuacji w ocenie Sądu Okręgowego nie ulegało wątpliwości, że do rozwiązania stosunku pracy doszło z przyczyn nieleżących po stronie pracownika. Prawo do świadczenia przedemerytalnego określone jest w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych, Dziennik Ustaw z 2004 roku numer 120 pozycja 1252 z późniejszymi zmianami. Zgodnie z artykułem 2 ustępem 1 punktem 2 tej ustawy prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy Dziennik Ustaw numer 99 pozycja 1001 zwanej dalej ustawą o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniana przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła, co najmniej 55 lat kobieta oraz 60 lat mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący, co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn. Zgodnie z ustępem 2 artykułu 2 za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ustępie 1 uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami artykułu 5 do 9, artykułu 10 ustęp 1, artykułu 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. To, iż ubezpieczony spełnił przesłankę posiadania wymaganego okresu zatrudnienia wynika z uzasadnienia zaskarżonej decyzji, w którym łączny okres wymagany do nabycia prawa do emerytury wyniósł u ubezpieczonego 36 lat i 18 miesięcy. Chodzi o okres wskazany w punkcie 2 ustępu 1 artykułu 2 powołanej ustawy o świadczeniach przedemerytalnych. Wskazać także należy, że w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynków pracy, tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2008 roku numer 69 pozycja 415 wskazano w artykule 2 ustępie 1 punkcie 29, że ilekroć w ustawie jest mowa o przyczynach dotyczących zakładu pracy oznacza to: a. rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku kodeks pracy. W przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników. W związku z tym, że do rozwiązania stosunku pracy doszło z przyczyn niedotyczących Pana ubezpieczonego tylko leżących po stronie pracodawcy, bo likwidacja stanowiska pracy jest to przyczyna leżąca po stronie pracodawcy, co jest oczywiste. Ubezpieczony spełnił także i tę przesłankę nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego, która była, jako jedyna sporna między stronami. Pozostałe przesłanki wskazane w przepisach powołanej ustawy o świadczeniach przedemerytalnych ubezpieczony spełnił. Z tego względu Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 kodeksu postepowania cywilnego, w związku z powołanym artykułem 2 ustępem 1 punktem 2 ustępem 3 i artykułem 7 ustępem 1 zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał Panu prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia następnego po złożeniu wniosku zgodnie z artykułem 7 ustępem 1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych. W punkcie 2 wyroku Sąd nie stwierdził odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji z tego względu, iż organ rentowy nie dysponował dowodem określającym przyczynę rozwiązania stosunku pracy. W świadectwie pracy, które Pan ubezpieczony złożył do akt organu rentowego wskazano jedynie, że wypowiedzenie dokonane zostało przez zakład pracy, co nie wyjaśniało, z jakiej przyczyny. Mogła to być równie dobrze przyczyna leżąca po Pana stronie, jak i przyczyna leżąca po stronie pracodawcy. Od..., te istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności wyjaśniane były na podstawie dowodów przeprowadzanych dopiero w postępowaniu sądowym. Stąd organ rentowy zasadnie mógł, miał prawo zakwestionować uprawnienie ubezpieczonego do spornego świadczenia w oparciu o te dowody, którymi dysponował w postępowaniu administracyjnym. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono.