Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2013 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania M. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 28 listopada 2012 r., znak: (...)

w sprawie: M. P.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych

Oddziałowi w B.

o rentę socjalną

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje wnioskodawcy M. P. prawo do renty socjalnej od dnia 1 grudnia 2012 r. do dnia 30 listopada 2014 r.;

2)  stwierdza odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt. V U 5467/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 listopada 2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. – po rozpoznaniu wniosku M. P. z dnia (...) – odmówił wnioskodawcy prawa do renty socjalnej. Powołując się na art.4 ustawy z dnia 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej ( Dz. U. Nr 135, poz. 1268 z późn. zm. ), zgodnie z którym renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1)  przed ukończeniem 18 roku życia;

2)  w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25 roku życia;

3)  w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej,

organ rentowy wyjaśnił, iż Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia (...). nie orzekła u wnioskodawcy całkowitej niezdolności do pracy. Powoduje to, iż renta socjalna nie przysługuje.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł M. P., twierdząc iż nie zgadza się ze stanowiskiem Komisji Lekarskiej ZUS, iż nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Podkreślał on, że ma problemy z funkcjonowaniem codziennym, cierpi na przykurcze obu dłoni, które zniekształcają się, w palcach nie ma czucia i nie może ich wyprostować.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje:

M. P. urodzony (...) był uprawniony do renty socjalnej w okresie od (...). do (...) W dniu (...). złożył on w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddziale w B. wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty socjalnej. Orzeczeniem z dnia(...). Lekarz Orzecznik ZUS ustalił, że M. P. nie jest niezdolny do pracy. Po rozpoznaniu sprzeciwu od tego orzeczenia Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia (...). ustaliła, iż M. P. nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Organ rentowy wydając zaskarżoną przez ubezpieczonego decyzję powołał się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS.

( okoliczność niesporna – potwierdzona dokumentami z akt rentowych ).

W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych: specjalisty medycyny przemysłowej – dermatologa i specjalisty w zakresie chirurgii ortopedycznej i urazowej, którzy w opinii z dnia (...). rozpoznali u ubezpieczonego: rozległe blizny wciągające, obejmujące ramiona, stawy łokciowe i przedramiona leczone wielokrotnie operacyjnie po przebytym rozległym oparzeniu, ograniczające chwytność i siłę chwytu palców obu rąk.

Biegli wskazali, iż 25- letni ubezpieczony, w czasie pracy przed 18-tym rokiem życia, uległ znacznemu oparzeniu kończyn górnych i z tego powodu leczony był wielokrotnie operacyjnie. W ocenie biegłych w dalszym ciągu utrzymuje się znaczne ograniczenie funkcji palców od 2 do 5 obu rąk. Dzięki rehabilitacji doszło do poprawy, ale niewielkiej, funkcji palców obu rąk. Stwierdzili oni dalszą, całkowitą niezdolność badanego do pracy na okres dwóch lat od 1 grudnia 2012r. W tym okresie badany będzie wymagał rehabilitacji lekarskiej celem poprawienia funkcji palców rąk, ponadto – zdaniem biegłych – w tym czasie może ubiegać się o zatrudnienie w warunkach pracy chronionej. Dodatkowo biegli wyjaśnili, iż przy sporządzaniu opinii posługiwali się tymi samymi wynikami badań, konsultacji, którymi dysponowali lekarze ZUS.

( protokół badań sądowo- lekarskich i orzeczenie lekarskie k. (...) akt sprawy ).

Zastrzeżenia do powyższej opinii zgłosił organ rentowy, stwierdzając iż Przewodniczący Komisji Lekarskich ZUS nie akceptuje opinii biegłych, gdyż badany z wykształceniem średnim – liceum usługowo – gospodarcze – i z zachowaniem funkcji chwytu obu rąk nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Organ rentowy wniósł o przekazanie zastrzeżeń biegłym w celu zajęcia przez nich stanowiska, a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku o oddalenie odwołania ( pismo procesowe – k.(...)akt sprawy ).

Odnosząc się do powyższych zastrzeżeń biegli sądowi w opinii uzupełniającej wyjaśnili, iż obecnie u ubezpieczonego utrzymuje się znaczne ograniczenie funkcji obu rąk, ruchy palców obu rąk są znacznie ograniczone, utrzymują się przykurcze z brakiem wyprostu i utrudniony jest chwyt obu rąk. Rehabilitacja przynosi poprawę, ale nadal funkcja dłoni jest znacznie ograniczona. Biegli stwierdzili ponadto, że chociaż ubezpieczony posiada wykształcenie średnie, to nie może pisać, ani używać komputera, a wszelkie prace usługowo – gospodarcze, wykonywane przed wypadkiem aktualnie są niemożliwe ze względu na brak chwytności rąk. Biegli podtrzymali swoją opinię z dnia (...)

( uzupełniające orzeczenie lekarskie – k. (...) a.s. ).

Organ rentowy zgłosił zastrzeżenia także do opinii uzupełniającej, stwierdzając iż Przewodniczący Komisji Lekarskiej ZUS nie akceptuje tej opinii ponieważ zarówno opis badania, jak i sentencja, nie określiły dowodów obiektywnych na istnienie niezdolności do pracy – brak dokładnych zakresów ruchomości – oraz dokładnego wywiadu zawodowego. W ocenie Przewodniczącego Komisji Lekarskich ZUS nie wykazano przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania wszelkich prac. Organ rentowy wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii specjalisty medycyny pracy i innego biegłego dermatologa, a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku – o oddalenie odwołania ( pismo procesowe – k. (...)a.s. )

W ocenie Sądu Okręgowego wydane w sprawie opinie biegłych sądowych z zakresu medycyny pracy- dermatologa oraz z zakresu chirurgii ortopedycznej i urazowej były wszechstronne, szczegółowe, zgodne z zasadami wiedzy medycznej biegłych i nie zawierały błędów merytorycznych i logicznych. Opinie te ( główna i uzupełniająca ) wyjaśniły, iż u ubezpieczonego w dalszym ciągu utrzymuje się znaczne ograniczenie funkcji palców od 2 do 5 obu rąk, a rehabilitacja przyniosła do tej pory tylko niewielką poprawę. Biegli odnieśli się także do posiadanego przez ubezpieczonego średniego wykształcenia, wyjaśniając że nie może on pisać ani używać komputera, gdyż ruchy palców obu rąk są znacznie ograniczone i utrzymuje się przykurcz z brakiem wyprostu. Natomiast wszelkie prace usługowo – gospodarcze, które ubezpieczony wykonywał przed wypadkiem są niemożliwe ze względu na brak chwytności rąk.

Organ rentowy formułując zastrzeżenia do opinii biegłych ograniczył się do prostego zaprzeczenia zawartym w ich treści ustaleniom, twierdząc iż ubezpieczony ma zachowaną funkcje chwytu obu rąk, nie uzasadniając tego twierdzenia. Podkreślić przy tym należy, iż zarzut organu rentowego co do tego, iż opis badania biegłych i sentencji ich opinii nie określiły dowodów obiektywnych na istnienie niezdolności do pracy także nie został podbudowany argumentacją merytoryczną. Tymczasem już w opinii lekarskiej Komisji Lekarskiej ZUS z dnia (...). wskazano, iż ubezpieczony zgłasza obecnie skargi na upośledzenie chwytu rąk, przykurczu palców obu rąk, szczególnie po stronie prawej. Skargi te potwierdziły opinie biegłych sądowych, które stwierdzały całkowitą, okresową, niezdolność do pracy na okres dalszych dwóch lat, spowodowaną znacznym ograniczeniem funkcji obu rąk, w tym brakiem chwytności i brakiem możliwości pisania ręcznego i przy pracy komputera.

Powyższe motywy uzasadniały – zdaniem Sądu – oddalenie wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z drugiego zespołu biegłych sądowych.

Zaskarżona decyzja podlegała zatem zmianie, gdyż postępowanie dowodowe wykazało w sposób nie budzący wątpliwości Sądu, iż ubezpieczony jest nadal całkowicie niezdolny do pracy w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej.

Renta ta przyznana została ubezpieczonemu w punkcie 1 wyroku na okres orzeczony w opinii biegłych – zgodnie z art. 477 ¹⁴ §2 K.p.c. w związku z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy o rencie socjalnej.

W punkcie 2 wyroku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o rencie socjalnej w związku z art. 118 ust. 1a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 z późn zm.) Sąd Okręgowy stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Odpowiedzialność ta wynikała wprost z faktu, iż podstawą zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji było wadliwe merytorycznie orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS, którym nie stwierdzono – wbrew obiektywnej możliwości – całkowitej niezdolności do pracy ubezpieczonego wnioskodawcy.

SSO Janusz Madej