Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Wojciech Wołoszyk

Protokolant: st. sekr. sąd. Marzena Karpińska

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2021 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko (...) w B.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzez powoda kwotę 214.936,38 zł ( dwieście czternaście tysięcy dziewięćset trzydzieści sześć złotych 38/100 ) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24 września 2020 r. do dnia zapłaty ;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 21.564 zł ( dwadzieścia jeden tysięcy pięćset sześćdziesiąt cztery złote ) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu ;

III.  zwraca ze Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Bydgoszczy następujące kwoty tytułem niewykorzystanych zaliczek na koszty postępowania :

- na rzecz powoda kwotę 1.000 zł ( tysiąc złotych ) ,

- na rzecz pozwanego kwotę 4.000 zł ( cztery tysiące złotych ).

Sygn. akt VIII GC 74/21

UZASADNIENIE

Powód (...) z siedzibą w W. w pozwie skierowanym przeciwko pozwanemu – (...) w B. domagał zasądzenia kwoty 214.936, 38 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 24 września 2020r. do dnia zapłaty. Ponadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że pozwany dokonał wyboru oferty powoda w trybie przetargu nieograniczonego w wyniku, której strony zawarły umowę nr (...) na dostawę, montaż oraz uruchomienie kardiografu i aparatury towarzyszącej wraz z przebudową i dostosowaniem istniejących pomieszczeń szpitala do wymogów pracowni hemodynamiki spełniającej warunki lokalowe wymagane przy akredytacji przez (...) Powód zaznaczył, że strony ustaliły cenę, termin realizacji i miejsce wykonania usługi/dostawy. W ocenie powoda, powód zrealizował zamówienie zgodnie z wolą pozwanego. W związku z tym powód podkreślił, że na skutek świadczonych usług powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...). Powód zaznaczył, że pomimo upływu terminu wskazanego na fakturze VAT pozwany nie uregulował swoich należności. W konsekwencji powyższego powód wezwał pozwanego do zapłaty tych należności.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 1 marca 2021r. wydanym w sprawie o sygn. akt VIII GNc 40/21 przez Sąd Okręgowy w Bydgoszczy orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu oraz rozstrzygnięto o kosztach procesu.

W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swego stanowiska pozwany podniósł, że umowa zawarta z powodem była zmieniana kolejnymi aneksami z dnia 6 kwietnia 2020r. oraz z dnia 18 maja 2020r. Pozwany zaznaczył, że termin realizacji umowy przedłużono do dnia 4 czerwca 2020r. Pozwany wskazał, że w 28 kwietnia 2020r. powód przekazał zawiadomienie o terminie rozpoczęcia robót, następnie powód przekazał pozwanemu decyzję o pozwoleniu na budowę, zaś pismem z dnia 4 maja 2020r. powód zwrócił się do pozwanego z wnioskiem o przedłużenie terminu wykonania umowy do dnia 4 lipca 2020r. motywując go problemami wynikającymi ze stanu epidemii. Pozwany podkreślił, że wyraził zgodę na wydłużenie terminu realizacji umowy do dnia 4 czerwca 2020r. W ocenie pozwanego z przyczyn leżących po stronie powoda przedmiot umowy nie został zakończony w terminie i liczył 43 dni opóźnienia. Pozwany wskazał, że powiadomił powoda o brakach w przekazanej przez powoda dokumentacji podwykonawczej, uniemożliwiającej dokonanie odbioru. Następnie, zawiadomieniem z dnia 17 lipca 2020r. powód ponownie zgłosił gotowość odbiorową. Zaś w dniu 23 lipca 2020r. strony przystąpiły do prac odbiorowych, w których ujawniono wady i usterki, a więc pozwany wyznaczył powodowi termin na ich usunięcie do dnia 30 lipca 2017r. Pozwany podkreślił, że w dniu 4 sierpnia 2020r. strony przystąpiły do prac odbiorowych, które kontynuowano w dniu 6 sierpnia 2020r. – pozwany ostatecznie w tej dacie dokonał odbioru bez uwag, stwierdzając, że zamówienie zostało zrealizowane 43 dni po terminie. W związku z tym, pozwany podkreślił, że mając na uwadze nieterminową realizację umowy obciążył powoda karą umowną w kwocie 214.936,36 zł wystawiając notę obciążeniową o potrąceniu wierzytelności, zaś pismem z dnia 9 marca 2021r. pozwany potrącił z należnego powodowi ww. kwotę. Zdaniem pozwanego w niniejszej sprawie nie ma zastosowania art. 15r ¹ ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID -19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Pozwany podkreślił, że opóźnienie powoda pozostaje bez związku z obowiązującym stanem epidemii i było konsekwencją nieusprawiedliwionych zaniechań powoda w realizacji umowy.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podniósł, że z uwagi na zapisy ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID -19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oświadczenie o potraceniu złożone przez pozwanego jest nieskuteczne. Ponadto powód wskazał, że z uwagi na stan epidemii nie mógł on wykonać ciążącego na nim zobowiązania w terminie. Powód wskazał, że wielokrotnie informował pozwanego o opóźnieniach związanych z realizacją umowy. Powód zaznaczył, że przedmiotem umowy była dostawa wstrzykiwacza wraz z jego podłączeniem i uruchomieniem, co nie było, zdaniem powoda możliwe z uwagi na fakt, że dostawca wstrzymała realizację usług z powodu COVID -19. Powód zaznaczył, że także działania związane z uzyskaniem wszelkich decyzji administracyjnych były przedłużone z powodu panującej pandemii. Ponadto z daleko posuniętej ostrożności procesowej powód zaznaczył, iż jego zdaniem naliczona przez pozwanego kara umowna jest wygórowana, wobec tego powód wniósł również o miarkowanie kary umownej.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Pozwany - (...) w B. dokonał wyboru oferty powoda (...) z siedzibą w W., w trybie przetargu nieograniczonego. W wyniku wyboru tej oferty strony zawarły w dniu 4 listopada 2019r. umowę nr (...)r. na dostawę, montaż oraz uruchomienie kardiografu i aparatury towarzyszącej wraz z przebudową i dostosowywaniem istniejących pomieszczeń szpitala do wymogów pracowni hemodynamiki spełniającej warunki lokalowe wymagane przy akredytacji przez (...). Wykonanie prac budowlanych powód powierzył 2D sp. z o.o.

(dowód: wydruk z KRS powoda – k. 8-11 akt, wydruk z KRS pozwanego – k. 12 – 13 akt, umowa nr (...)- k. 14 – 21 akt, ogłoszenie o zamówieniu – k. 22- 24 v akt, SIWZ – k. 25 – 39v akt, załącznik nr 1 do SIWZ – formularz oferty – k. 40-41 akt, załącznik nr 2 do SIWZ – k. 42 – 46 akt, załącznik nr 3 do SIWZ – standardowy formularz jednolitego europejskiego dokumentu zamówienia – k. 47 -62 akt, wykaz części zamówienia, których wykonanie wykonawca zamierza powierzyć podwykonawcom – k. 63 akt, gwarancja bankowa nr (...) – k. 66 akt, plan (...) k. 67 akt, umowa o roboty budowlano – montażowe nr (...) z dnia 25 listopada 2019r. –k. 68-69 akt, załącznik nr 1 do umowy o roboty budowlano – montażowe nr (...) z dnia 25 listopada 2019r. –k. 70 akt, polisa OC – k. 80-83 akt, zeznania świadka B. M.- k. 231- 232v akt, zeznania świadka P. W. – k. 290-292 akt, zeznania świadka M. D.- k. 292-294 akt,)

Strony ustaliły cenę oraz miejsce wykonania usługi/dostawy. Zgodnie z § 2 ust.1 przedmiotowej umowy wykonawca zobowiązany był zrealizować przedmiot umowy w nieprzekraczalnym terminie do dnia 4 maja 2020r., z zastrzeżeniem, że przed przystąpieniem do prac projektowych wykonawca zobowiązany jest uzyskać pisemną akceptację Zamawiającego przedstawionej koncepcji funkcjonalno – użytkowej pracowni hemodynamiku (w tym rozkład pomieszczeń, sprzętu i wyposażenia).

Protokolarne przekazanie terenu budowy z udziałem osób upoważnionych przez Zamawiającego i wykonawcę miało nastąpić w terminie do 2 dni od daty wydania na wniosek wykonawcy przez właściwy organ ostatecznego i prawomocnego pozwolenia na budowę lun niewniesienia przez ten organ dokonanego przez wykonawcę zgłoszenia wykonania robót budowlanych (§ 2 ust.2 umowy).

Terminem zakończenia realizacji przedmiotu umowy była data podpisania przez strony protokołu odbioru końcowego stwierdzającego wykonanie przedmiotu zamówienia, co nastąpi nie później niż w terminie wskazanym w ust. 1 (§ 2 ust.3 umowy).

Termin realizacji przedmiotu umowy mógł ulec zmianie jedynie w przypadku przestojów (powyżej 7 dni) wynikającej z zaistnienia siły wyższej, pod pojęciem siły wyższej rozumie się okoliczności, które pomimo zachowania należytej staranności i podjęcia wszelkich działań w normalnym zakresie, nie mogą być przez strony przewidziane oraz którym strony nie mogą zapobiec, bądź się im przeciwstawić w sposób skuteczny (§2 ust.4 umowy).

W przypadku określonym w ust. 4 zamawiający miał wyznaczyć nowy termin realizacji zamówienia. W przypadku wstrzymania robót budowlanych przez zamawiającego okres przesunięcia terminu zakończenia zadania równy będzie okresowi na jaki roboty budowlane zostały wstrzymane (§2 ust.5 umowy).

(dowód: umowa nr (...)- k. 14 – 21 akt, ogłoszenie o zamówieniu – k. 22- 24 v akt, SIWZ – k. 25 – 39v akt, załącznik nr 1 do SIWZ – formularz oferty – k. 40-41 akt, załącznik nr 2 do SIWZ – k. 42 – 46 akt, załącznik nr 3 do SIWZ – standardowy formularz jednolitego europejskiego dokumentu zamówienia – k. 47 -62 akt, wykaz części zamówienia, których wykonanie wykonawca zamierza powierzyć podwykonawcom – k. 63 akt)

Zgodnie z § 4 ust. 3 umowy wykonawca był zobowiązany m. in. do uzyskania pisemnej akceptacji zamawiającego dotyczącej koncepcji funkcjonalno-użytkowej pracowni hemodynamiki przed przystąpieniem do prac projektowych a następnie do wykonania wielobranżowego projektu architektoniczno-budowalnego we wszystkich wymaganych branżach jak również do uzyskania pozwolenia na budowę/zgłoszenia , jeśli będzie wymagane.

Strony ustaliły także w § 12 ust. 1. lit. a) umowy, że wykonawca zapłaci zamawiającemu kary umowne w wysokości 0,2 % wartości brutto wynagrodzenia, o którym mowa w §6 ust. 2 umowy, za każdy dzień zwłoki w wykonaniu przedmiotu umowy, liczone od dnia wyznaczonego na wykonanie przedmiotu umowy do dnia faktycznego odbioru. Zaś kary zastrzeżone w ust. 1 zamawiający może potrącić z faktury VAT końcowej za wykonanie przedmiotu umowy (§ 12 ust. 2 umowy).

(dowód: umowa nr (...)- k. 14 – 21 akt, ogłoszenie o zamówieniu – k. 22- 24 v akt, SIWZ – k. 25 – 39v akt, załącznik nr 1 do SIWZ – formularz oferty – k. 40-41 akt, załącznik nr 2 do SIWZ – k. 42 – 46 akt, załącznik nr 3 do SIWZ – standardowy formularz jednolitego europejskiego dokumentu zamówienia – k. 47 -62 akt, wykaz części zamówienia, których wykonanie wykonawca zamierza powierzyć podwykonawcom – k. 63 akt)

Przed rozpoczęciem prac budowlanych strony prowadziły rozmowy w sprawie zatwierdzenia koncepcji funkcjonalno-użytkowej pracowni hemodynamiki. Pozwany kilkukrotnie wprowadzał zmiany do tej koncepcji co spowodowało przedłużanie się prac projektowych. Nastąpiła także zmiana pracownika Szpitala , który miał być pełnomocnikiem składającym wniosek o pozwolenie na budowę. Pracę w szpitalu w marcu 2020 r. zakończyła bowiem E. S. , pełnomocnik ds. inwestycji i rozwoju. Uzgodniono w związku z tym, iż pełnomocnikiem tym zostanie kierownik projektu B. M. , który mógł złożyć stosowny wniosek dopiero po uzyskaniu pełnomocnictwa od pozwanego.

Ponadto w trakcie realizacji przedmiotu umowy , od marca 2020r. na terenie kraju wystąpił COVID - 19 oraz ogłoszono stan epidemii. W tej sytuacji utrudnione było uzyskanie decyzji administracyjnych. Był utrudniony kontakt z urzędami, gdyż urzędy te wstrzymały bezpośredni kontakt z petentami. W efekcie tych wszystkich okoliczności dopiero dnia 20 kwietnia 2020 r. zostało uzyskane pozwolenie na budowę. W dniu 28 kwietnia 2020r. powód przekazał pozwanemu zawiadomienie o terminie rozpoczęcia robót budowlanych wraz z załącznikami: pełnomocnictwo, oświadczenie kierownika budowy, kopia uprawnień, zaświadczenie z właściwej Izby Inżynierów Budownictwa, decyzję o pozwoleniu na budowę oraz złożone przez strony oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania.

W międzyczasie , pod koniec marca 2020 r. , powód podjął próbę dostarczenia do Szpitala kardiografu wraz z aparaturą towarzyszącą. Nie było wówczas możliwe zainstalowanie ani przechowanie sprzętu na terenie szpitala , gdyż nie dokonano przebudowy pomieszczeń pracowni hemodynamiki. W związku z powyższym powód postanowił przechować sprzęt w innym miejscu na terenie kraju.

(dowód: korespondencja mailowa – k. 112 -13 akt, decyzja nr (...) – k. 114-117 akt, oświadczenie z dnia 22 kwietnia 2020r. – k. 118 akt, oświadczenie z dnia 22 kwietnia 2020r. – k. 119 akt, korespondencja mailowa – k. 120-121 akt, zawiadomienie o terminie rozpoczęcia robót budowlanych – k. 122 akt, pełnomocnictwo – 123 akt, oświadczenie z dnia 27 kwietnia 2020r. – k. 124 akt, decyzja z dnia 21 grudnia 2006r. – k. 125 -126 akt, zaświadczenie- k. 127 akt, decyzja – k. 128 -131 akt, pismo powoda z dnia 4 maja 2020r. – k. 132 akt, pismo pozwanego z dnia 12 maja 2020r. – k. 133 akt, zeznania świadka B. M. , k. 231-232, zeznania świadka P. W. – k. 290 ,zeznania świadka M. T. – k. 315-317 )

Przedmiotową umowę strony zawarły przed pandemią. Projekt objęty umową oceniano jako łatwy, bez ryzyk czasowych, gdyż projekt ten był typowy na etapie podpisywania umowy. W związku z obowiązującym w kraju od marca 2020 r. stanem epidemii powód miał problemy z m. in. zatrudnieniem podwykonawców jak też ze swoimi dostawcami oraz podwykonawcami. Pismem z dnia 4 maja 2020r. powód zwrócił się do pozwanego z wnioskiem o przedłużenie terminu wykonania umowy do dnia 4 lipca 2020r. We wniosku tym powód wskazywał problemy wynikające ze stanu epidemii. Pismem z dnia 12 maja 2020r. pozwany wyraził zgodę na wydłużenie terminu realizacji umowy jedynie do dnia 4 czerwca 2020r. Konsekwencją ustaleń stron było zawarcie przez strony aneksu nr (...) z dnia 18 maja 2020r., na mocy którego przedłużono termin realizacji umowy do dnia 4 czerwca 2020r. Pozwany nie zgodził się na dalsze wydłużenie okresu realizacji , m. in. z uwagi na konieczność rozliczenia inwestycji ze środków unijnych.

(dowód: korespondencja mailowa – k. 187 – 195 akt, pismo z dnia 1 kwietnia 2020r. – k. 196-197 akt, pismo z dnia 15 maja 2020r. – k. 198 – 198 v akt, pismo z dnia 7 maja 2020r. – k. 199 akt, pismo z dnia 12 marca 2020r. – k. 200 akt, korespondencja mailowa – k. 201 0 203 akt, pismo z dnia 19 czerwca 2020r. – k. 204 – 206 akt, korespondencja mailowa – k. 255 – 269 akt, zeznania świadka B. M. – k. 231-232v akt, zeznania świadka P. W. – k. 290-292 akt, zeznania świadka M. D.- k. 292-294 akt, zeznania świadka M. T.- k.315-318 akt, zeznania świadka P. S.- k. 319v- 320 akt, zeznania świadka M. S. – k. 320v – 321 akt , aneks nr (...) do umowy z dnia 18 maja 2020r.- k. 85-85 v akt, zeznania świadka B. M. – k. 231-232v akt, zeznania świadka P. W. – k. 290-292 akt, zeznania świadka J. Z.- k. 318-319v akt )

Powód zrealizował przedmiot umowy, jednakże nie został on zakończony w ustalonym terminie , tj. do dnia 4 czerwca 2020 r. Powód w dniu 10 lipca 2020r. zawiadomił pozwanego o zakończeniu robót budowlanych oraz gotowości do ich odbioru. Pismem z dnia 14 lipca 2020r. pozwany poinformował powoda o brakach w przekazanej przez powoda dokumentacji podwykonawczej, uniemożliwiającej dokonanie odbioru. Ponadto pozwany w piśmie tym wskazał, że odbiór robót budowlanych, zgodnie z warunkami umowy, nastąpi w terminie do 7 dni od dnia uzupełnienia i przekazania kompletnej dokumentacji podwykonawczej. Pozwany w piśmie z dnia 16 lipca 2020r. podtrzymał względem powoda stanowisko w przedmiocie braków w przekazanej dokumentacji.

(dowód: pismo powoda z dnia 10 lipca 2020r. – k. 134 akt, pismo pozwanego z dnia 14 lipca 2020r. – k. 135 -136 akt, pismo pozwanego z dnia 16 lipca 2020r. – k. 137 akt )

Problem pojawił się w szczególności w kwestii uzyskania pozwolenia na użytkowanie pracowni hemodynamiki. Aby uzyskać zgodę na użytkowanie pracowni trzeba było przedłożyć odpowiednie dokumenty. Jeżeli chodzi o dokumentację to są potrzebne są dwie grupy dokumentów: typowo budowlane i radiologiczne. W szczególności należało zaktualizować tzw. księgę procedur. Między stronami powstał spór kto ma tego dokonać , gdyż wymagało to współpracy stron. Ostatecznie księgę tę dostosował powód. Były także wątpliwości czy potrzebne jest uzyskanie pozwolenia na użytkowanie obiektu.

( Dowód : zeznania świadka M. C. – k. 321-321 v akt , zeznania świadka J. K. – k. 322 , zeznania świadka M. T. ; k. 316 )

Zawiadomieniem z dnia 17 lipca 2020r. powód ponownie zgłosił gotowość odbiorową. W dniu 23 lipca 2020r. strony przystąpiły do prac odbiorowych, w których ujawniono wady oraz usterki, na których usunięcie pozwany wyznaczył powodowi termin do dnia 30 lipca 2017r.

(dowód: zawiadomienie powoda z dnia 17 lipca 2020r. – k. 138 akt, protokół z odbioru robót budowlanych z 23 lipca 2020r. – k. 138-144 akt, zeznania świadka P. S.- k. 319 akt ,)

W dniu 30 lipca 2020r. powód ponownie zgłosił gotowość odbiorową , zaś w dniu 4 sierpnia 2020r. strony przystąpiły do prac odbiorowych, które kontynuowano w dniu 6 sierpnia 2020r. Pozwany – już ostatecznie w tej dacie – dokonał odbioru , stwierdzając, że zamówienie zostało zrealizowane 43 dni po terminie. Przedstawiciele powoda w protokole zamieścili adnotację , iż opóźnienie było spowodowane sytuacją pandemiczną w kraju.

(dowód: zgłoszenie gotowości do odbioru z dnia 30 lipca 2020r. – k. 145 akt, dokumentacja podwykonawcza – k. 146 akt, protokół odbioru robót budowlanych oraz końcowego odbioru przedmiotu zamówienia z dnia 4 sierpnia 2020r. – k. 147 -149 akt, protokół odbioru robót budowlanych oraz końcowego odbioru przedmiotu zamówienia z dnia 6 sierpnia 2020r. – k. 150-151 akt, protokół zdawczo –odbiorczy dostawy sprzętu medycznego z dnia 6 sierpnia 2020r. – k. 152 - 160 akt, zeznania świadka P. S.- k. 319v- 320 akt, zeznania świadka J. K. – k. 322-322 akt)

Na skutek świadczonych usług powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...). Powód wzywał następnie pozwanego do zapłaty brakującej kwoty pismami z dnia 30 września 2020r. i z dnia 5 listopada 2020r. Jednakże pomimo wezwania do zapłaty pozwany nie zapłacił całej żądanej przez powoda kwoty.

(dowód: faktura VAT nr (...) – k. 86-87v akt, faktura VAT nr (...) – k. 90 akt, potwierdzenie transakcji – k. 91 akt, faktura VAT nr (...) –k. 92 akt, potwierdzenie transakcji – k. 93-93 v akt, potwierdzenie wykonanej operacji – k. 94 akt, wezwanie do zapłaty z dnia 30 września 2020r. – k. 95 akt, przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 5 listopada 2020r. – k. 96 akt)

Pozwany, w związku z nieterminową – jego zdaniem - realizacją umowy obciążył powoda karą umowną w kwocie 214.936,36 zł., wystawiając dnia 23 września 2020 r. notę obciążeniową nr (...) z terminem zapłaty 23 października 2020 r. oraz składając oświadczenie o potrąceniu wierzytelności. Kwota 2.284.323,59 zł została przelana na rachunek bankowy powoda w dniu 29 września 2020r.

Dnia 9 marca 2021 r. pozwany złożył ponowne oświadczenie o potrąceniu kwoty 214.936,36 zł.

(dowód: faktura VAT nr (...) – k. 161-161 v akt, dokument – k. 162 akt, potwierdzenie transakcji – k. 163 akt, nota obciążeniowa nr (...)- k. 164 akt, oświadczenie o potrąceniu z dnia 23 września 2020r. – k. 165-166 akt, oświadczenie o potrąceniu z dnia 9 marca 2021r. z dowodem nadania – k. 167 -170 akt)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedstawionych przez strony, które nie budziły wątpliwości Sądu, co do swej autentyczności, a także w oparciu o zeznania świadków: B. M., M. D., P. W., J. Z., P. S., M. S., M. C., J. K..

Sąd Okręgowy uznał zeznania powyżej wskazanych świadków na okoliczności związane z zawarciem, realizacją zawartej przez strony umowy oraz sytuacji panującej w okresie realizacji umowy przez strony – w zakresie jaki miał znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy – za logiczne, spójne oraz rzeczowe w części zgodnej z pozostałym zebranym w sprawie materiale dowodowym w postaci dokumentacji oraz korespondencji mailowej. Jednakże nie sąd nie mógł oprzeć się o zeznania świadków w tym zakresie , w którym dokonywali oni ocen zaistniałej sytuacji , w szczególności co do przyczyn , dla których doszło do opóźnienia w odbiorze pracowni hemodynamicznej. Wymaga to bowiem specjalistycznej wiedzy z zakresu medycyny , którą mógłby dostarczyć tylko biegły sądowy.

Sąd pominął dowód z zeznań świadków , przesłuchania stron oraz dokumentów zawnioskowanych przez pełnomocnika pozwanego w piśmie z dnia 10 sierpnia 2021 r. Zgodnie z art. 458 ⁵ § 4 kpc , w postępowaniu w sprawach gospodarczych twierdzenia i dowody powołane z naruszeniem § 1-3 powyższego przepisu , tj. po złożeniu pierwszego pisma w sprawie , bądź też w innym terminie zakreślonym przez przewodniczącego , podlegają pominięciu, chyba że strona uprawdopodobni, że ich powołanie nie było możliwe albo że potrzeba ich powołania wynikła później. W takim przypadku dalsze twierdzenia i dowody na ich poparcie powinny być powołane w terminie dwóch tygodni od dnia, w którym ich powołanie stało się możliwe lub wynikła potrzeba ich powołania. Należy podnieść zaś , iż jedynym uzasadnieniem owych wniosków była zmiana pełnomocnika pozwanego. W takim przypadku dopuszczenie owych dowodów byłoby sprzeczne z art. 235 ² § 1 pkt 1 kpc. Jednocześnie podkreślić należy, że przy ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd Okręgowy miał na uwadze treść art. 233 § 1 k.p.c., zgodnie, z którym Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

Przechodząc do merytorycznego rozważenia niniejszej sprawy w pierwszej kolejności wskazać trzeba, że bezsporne jest to, iż strony zawarły w dniu 4 listopada 2019r. umowę o nr (...), której przedmiotem była dostawa, montaż, uruchomienie kardioangiografu i aparatury towarzyszącej wraz z przebudową pomieszczeń szpitala do wymogów pracowni hemodynamiki spełniającej warunki lokalowe przy akredytacji przez (...). Bezsporne jest to, że umowa ta określała pierwotnie termin wykonania umowy do dnia 4 maja 2020r., jednakże na skutek aneksu nr (...) z dnia 18 maja 2020r. strony przedłużyły termin realizacji umowy do dnia 4 czerwca 2020r. W końcu bezsporne jest to, że przedmiot umowy nie został zakończony w umówionym terminie i w związku z tym pozwany naliczył karę umowną i dokonał potrącenia jej z wynagrodzeniem powoda.

Spornym miedzy stronami zagadnieniem były przyczyny opóźnień w wykonaniu umowy o roboty budowlane oraz czy powód ponosi odpowiedzialność za opóźnienia w wykonaniu umowy o roboty budowlane. A co za tym idzie, sporne było także to czy potrącenie dokonane przez pozwanego z tytułu naliczenia kary umownej z wynagrodzeniem powoda było skuteczne czy też nie.

Na wstępie wskazać należy, iż stosownie do treści art. 647 k.c., przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia.

Zaś zgodnie z art. 483 § 1 k.c. strony mogą zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy. W razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody (art. 484 § 1 k.c.). Kara umowna jest dodatkowym zastrzeżeniem umownym wprowadzanym do umowy w ramach swobody kontraktowania, mającym na celu wzmocnienie skuteczności więzi powstałej między stronami w wyniku zawartej przez nie umowy i służy realnemu wykonaniu zobowiązań (wyrok Sądu Najwyższego z 8 sierpnia 2008 r., sygn. V CSK 85/08, LEX nr 457785).

Należy zaznaczyć, że kara umowna jest swoistego rodzaju odszkodowaniem, "surogatem odszkodowania" za nienależyte wykonanie umownego zobowiązania niepieniężnego i jeżeli strony nie postanowiły inaczej, zastępuje to odszkodowanie. Sformułowanie "surogat odszkodowania" należy rozumieć w tym sensie, że strony przy zawarciu umowy określają z góry karę umowną na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez dłużnika i kara ta kompensuje wszystkie negatywne dla wierzyciela konsekwencje wynikające ze stanu naruszenia zobowiązania. Operuje się tu pojęciem tzw. szkody ogólnej, innej niż zindywidualizowana szkoda majątkowa wierzyciela. Kara umowna poddana jest reżimowi odpowiedzialności z tytułu niewykonania czy też nienależytego wykonania zobowiązania. Na uprawnionym spoczywa więc jedynie obowiązek wykazania przesłanek istnienia możliwości naliczenia kary umownej. Obalenie tego domniemania m. in. poprzez wykazanie, iż doszło do tego z przyczyn nie zawinionych spoczywa na zobowiązanym do zapłaty kar umownych (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 29 stycznia 2015r., I ACa 680/14, LEX nr 1661150).

Wobec powyższego, w ocenie Sądu Okręgowego należy raz jeszcze zaakcentować, iż zakres odpowiedzialności z tytułu kary umownej pokrywa się w pełni z zakresem ogólnej odpowiedzialności dłużnika za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania na podstawie art. 471 k.c. Wpisanie kary umownej w ramy odpowiedzialności kontraktowej oznacza, że zobowiązany do jej zapłaty może bronić się - jak każdy dłużnik zobowiązany do naprawienia szkody na podstawie art. 471 k.c. - zarzutem, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania jest następstwem okoliczności, za które nie ponosi on odpowiedzialności. Wina dłużnika stanowi zatem przesłankę odpowiedzialności z tytułu kary umownej, przy czym wina jest domniemana (vide art. 471 k.c.). Oznacza to, że wierzyciel dochodzący roszczenia o zapłatę kary umownej obowiązany jest wykazać okoliczność, że doszło do określonej postaci naruszenia umowy, z którą umowa ta łączy obowiązek zapłaty kary umownej. Dłużnik z kolei, chcąc uwolnić się od odpowiedzialności, musi udowodnić, że naruszenie umowy wynika z okoliczności, za które nie ponosi on odpowiedzialności (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2019r., VII AGa 1195/18).

Ponadto należy wskazać, że na dłużnika przerzucony został obowiązek wykazania, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania nastąpiło na skutek okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Z reguły oznacza to konieczność wykazania, że taka sytuacja wystąpiła, jako skutek zdarzeń niezawinionych przez dłużnika (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 13 lutego 2019 r., I ACa 518/18, LEX nr 2668123).

W świetle powyższych rozważań wskazać należy, że pozwany podnosił, że to z przyczyn leżących po stronie powoda przedmiot umowy nie został zakończony w terminie, a więc – zdaniem pozwanego – mógł on dokonać potrącenia z tytułu kary umownej z wynagrodzeniem powoda. Zaś, powód twierdził, że z uwagi na wprowadzenie stanu pandemii oraz mając na uwadze treść art. 15r ¹ ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych – potrącenie dokonane przez pozwanego należało uznać za nieskuteczne.

W pierwszej kolejności wskazać trzeba, że twierdzenia powoda o tym, że pozwany nie zgłosił wprost zarzutu potrącenia w sprzeciwie od nakazu zapłaty są nietrafne. Odnosząc się do tej argumentacji, Sąd Okręgowy po przeanalizowaniu treści sprzeciwu, doszedł do przekonania, że pozwany choć w samym petitum sprzeciwu nie wyartykułował zarzutu potrącenia, to jednak w treści sprzeciwu dał jednoznaczny wydźwięk temu zarzutowi. Co więcej, pozwany dokładnie opisując zarzut dokonania potrącenia, powołał się także na prawidłowe przepisy tj. art. 498 § 2 k.c. , dotyczące właśnie zarzutu potrącenia i przestawił okoliczności związane z potrąceniem wzajemnych wierzytelności wynikających z tej samej umowy. Zarzut został złożony w pierwszym piśmie procesowym. Zgłaszający zarzut potrącenia w procesie ma obowiązek określić swoją wierzytelność, wykazać jej istnienie i w kategoryczny sposób wyrazić wolę potrącenia w celu wzajemnego umorzenia skonkretyzowanych wierzytelności (art. 499 kc w związku z art. 498 § 1 i 2 kc , por. wyrok SN z 18 kwietnia 2000 r. , III CKN 720/98 ). Wobec zaistnienia takich okoliczności, Sąd uznał więc twierdzenia powoda o niewskazaniu wprost zarzutu potrącenia przez pozwanego za zbyt daleko idące a zgłoszenie zarzutu potrącenia za formalnie skuteczne w świetle art. 203 ¹ kpc.

Należy przy tym podnieść , iż pierwsze oświadczenie pozwanego o potrąceniu z dnia 23 września 2021 r. było nieskuteczne , gdyż potrącana wierzytelność nie była wymagalna. Pozwany bowiem wyznaczył powodowi termin na zapłatę kary umownej do dnia 23 października 2021 r. ( k. 164 ) i jednocześnie złożył oświadczenie o potrąceniu ( k. 165 ). Dokonał zatem potrącenia wierzytelności niewymagalnej , co jest wymogiem skuteczności potrącenia , zgodnie z art. 498 § 1 kc. Drugie zaś oświadczenie pozwanego , z dnia 8 marca 2021 r. , było w takiej sytuacji skuteczne , gdyż wierzytelność została już postawiona w stan wymagalności. Powód nie negował zaś , iż to oświadczenie otrzymał ( k. 168 ).

Jednakże Sąd Okręgowy uznał potrącenie dokonane przez pozwanego za nieskuteczne z innych przyczyn. W związku z zaprezentowanymi stanowiskami stron wymagało, zdaniem Sądu Okręgowego dokonać analizy treści dwóch przepisów ustawy z dnia 2.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 1842 ze zm.) tj.: art. 15r i art. 15r ¹.

Pierwszy ze wskazanych przepisów nakłada na strony umowy obowiązek bieżącego, wzajemnego informowania się o wpływie epidemii (...)19 na wykonywanie tychże umów. Podkreślić trzeba, że przedmiotowy obowiązek dotyczy zarówno sytuacji, w których negatywny wpływ wystąpił, jak również i tych, gdy wpływ taki może się dopiero pojawić. Z powyższego wynika, że jeżeli wykonawca poinformuje zamawiającego o zaistnieniu lub potencjalnym wystąpieniu okoliczności wpływających na należyte wykonanie zamówienia publicznego, to zamawiający będzie zobowiązany poinformować wykonawcę, czy w jego ocenie okoliczności przez wykonawcę wskazane, stanowią lub będą mogły stanowić podstawę zwolnienia wykonawcy z odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy. Ponadto wskazuje się, że zamawiający uznając, że istnieją podstawy do stwierdzenia braku odpowiedzialności wykonawcy powinien odstąpić od ustalenia i dochodzenia przewidzianych kar umownych lub odszkodowania. Natomiast w przypadku ustalenia podstaw do przypisania wykonawcy odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy zamawiający powinien rozważyć możliwość obniżenia wysokości kar umownych lub odszkodowania, stosownie do stopnia wpływu okoliczności związanych z (...)19 na prawidłowość realizacji umowy, a także uwzględniając treści dokonanych zmian umowy (zob.: uzasadnienie projektu ustawy z 28.03.2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, druk nr 299).

W ocenie Sądu Okręgowego do problematyki kar umownych odnosi się także art. 15 r ¹ ust. 1 przywołanej ustawy, który stanowi, że w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z (...)19, i przez 90 dni od dnia odwołania stanu, który obowiązywał jako ostatni, zamawiający nie może potrącić kary umownej zastrzeżonej na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, o której mowa w art. 15r ust. 1, z wynagrodzenia wykonawcy lub z innych jego wierzytelności, a także nie może dochodzić zaspokojenia z zabezpieczenia należytego wykonania tej umowy, o ile zdarzenie, w związku z którym zastrzeżono tę karę, nastąpiło w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii. Przepis ten wszedł w życie 24 czerwca 2020 r.

Powyższy przepis można potraktować jako uzupełnienie art. 15r. Regulację tę uzupełniono bowiem o przepis ograniczający możliwość potrącenia kar umownych z wynagrodzenia wykonawcy lub innych należności oraz dochodzenia zaspokojenia z zabezpieczenia należytego wykonania umowy (M, Falkowska, Komentarz do ustawy z 2.03.2020, wyd. 1 red. Szmid, Legalis).

W orzecznictwie wskazuje się, że przepis ten dotyczy sytuacji, gdy zdarzenie, w związku z którym zastrzeżono karę umowną, nastąpiło w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii tj. od dnia 14 marca 2020r. Zgodnie z art. 15 r ¹ ust. 1 tej ustawy obliczając terminy, o których mowa w ust. 1-4, dzień odwołania ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w związku z (...)19 wlicza się do tych terminów (M. Falkowska, Komentarz do ustawy z 2.03.2020, wyd. 1 red. Szmid, Legalis).

W ocenie Sądu Okręgowego wprost z tej regulacji wynika, że jeżeli w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z (...)19, zajdą okoliczności powodujące odpowiedzialność odszkodowawczą wykonawcy, to zamawiający nie może potrącić kary umownej zastrzeżonej na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy z wynagrodzenia wykonawcy lub z innych jego wierzytelności. Ponadto Sąd , mając na uwadze poglądy wyrażone w literaturze , zgadza się także z twierdzeniem, że konstrukcja wskazanego przepisu nie pozostawia wątpliwości, że istotne jest, aby zdarzenie, w związku z którym zastrzeżono tę karę, nastąpiło w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii. Ustawodawca nie ograniczył przepisu wyłącznie do kar, których naliczenie wywołane jest okolicznościami związanymi z wystąpieniem (...)19 – ważne jest , kiedy nastąpiło zdarzenie (zob. W. Prochera, Jakie środki ochrony prawnej przysługują wykonawcy w sytuacji, kiedy zamawiający naliczył karę umowną wykonawcy i tym samym naruszył obowiązujące przepisy? LEX : QA 1816498).

Tymczasem pozwany wskazywał, że w przedmiotowej sprawie, opóźnienie powoda pozostaje bez związku ze stanem epidemii. Zdaniem Sądu Okręgowego, twierdzenia pozwanego w powyższym zakresie są chybione.

Przede wszystkim Sąd Okręgowy nie utracił z pola widzenia okoliczności, że w realiach niniejszej sprawy strony zawarły umowę jeszcze przed pandemią (...)19. Jednakże z okoliczności powszechnie wiadomych oraz z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że w trakcie realizacji przedmiotu umowy - w okresie od marca 2020r. na terenie kraju wystąpiła epidemia (...)19 oraz dnia 14 marca 2020 r. ogłoszono formalny stan epidemii. W sytuacji panującej epidemii utrudniona była realizacja usług serwisowych czy uzyskanie decyzji administracyjnych. Był utrudniony kontakt z urzędami, gdyż urzędy te wstrzymały bezpośredni kontakt z petentami. Podwykonawca powoda miał także problemy ze znalezieniem pracowników.

Podkreślić należy także, że omawiany przepis nie wprowadza dodatkowych przesłanek, co do jego zastosowania, a więc do zakazu potrącenia z tytułu kar umownych. Jeszcze raz należy zaakcentować, że najistotniejsze jest to, aby zdarzenie, w związku z którym zastrzeżono tę karę, nastąpiło w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii. Ustawodawca nie ograniczył przepisu wyłącznie do kar, których naliczenie wywołane jest okolicznościami związanymi z wystąpieniem (...)19 – ważne, kiedy nastąpiło zdarzenie. Zdaniem Sądu Okręgowego z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w sprawie niniejszej. Należy wskazać, że w realiach niniejszej sprawy nie można takiego związku pomiędzy pandemią a opóźnieniem wyłączyć.

Otóż, z zebranego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że strony ustaliły wyłącznie jeden termin wykonania umowy tj. 4 maja 2020r., nie ustalając konkretnie dat wykonania poszczególnych etapów umowy np. prac instalacyjnych, budowlanych, projektowych. Zatem, w ocenie Sądu – patrząc przez pryzmat okresu przed pandemią - brak jest możliwości oceny w jakiej dokładnie części prace zostały wykonane po terminie a jakie było opóźnienie na datę ogłoszenia stanu epidemii. Tym bardziej, że z akt sprawy wynika, iż prace o charakterze budowlanym czy też o charakterze instalacyjnym przypadły już na okres pandemii.

Co więcej, analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego doprowadziła Sąd Okręgowy do wniosku, że opóźnienie wykonania umowy z całą pewnością nie nastąpiło z przyczyn wyłącznie leżących po stronie powoda. Albowiem w szczególności z zeznań świadków wynika, iż były problemy z pracami projektowymi. Przedmiotowa umowa wymagała sporządzenia koncepcji posadowienia aparatu i aranżacji całej pracowni. Tymczasem w związku z uwagami pozwanego co do tych projektów, cały proces akceptacji koncepcji wydłużał się , jak też opóźnienie było spowodowane przedłużającym się uzyskaniem przez powoda pełnomocnictwa od pozwanego do występowania w postępowaniu administracyjnym dotyczącym uzyskania pozwolenia na budowę. Sporne jest także czy to wyłącznie powód odpowiadał za przedłużający się proces odbiorów prac m. in. wobec wątpliwości co tego kto odpowiada za sporządzenie tzw. karty procedur. Zdaniem Sądu Okręgowego, takie zachowanie pozwanego niewątpliwie również przyczyniło się do opóźnienia w realizacji umowy.

Art. 15r ¹ ustawy został dodany ustawą z dnia 19 czerwca 2020r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID -19 (Dz. U. z 2020r. poz., 1086), która weszła w życie 24 czerwca 2020r. Taka chronologia wydarzeń doprowadziła Sąd do przekonania, że skoro w dacie wejścia w życie omawianych przepisów umowa była jeszcze wykonywana, a zdarzenie tj. opóźnienie w wykonywaniu przedmiotowej umowy, nastąpiło niewątpliwie w stanie epidemii - to wówczas pozwany nie mógł dokonać potrącenia z tytułu kary umownej.

W konsekwencji zaistniałych powyżej okoliczności oraz mając na uwadze treść art. 15r ¹ ustawy z 2.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 1842 ze zm.), Sąd Okręgowy uznał, że choć oświadczenie pozwanego o potrąceniu z dnia 9 marca 20201 r. pod względem formalnym było prawidłowe (zob.: faktura VAT nr (...) – k. 161-161 v akt, dokument – k. 162 akt, potwierdzenie transakcji – k. 163 akt, nota obciążeniowa nr (...)- k. 164 akt, oświadczenie o potrąceniu z dnia 23 września 2020r. – k. 165-166 akt, oświadczenie o potrąceniu z dnia 9 marca 2021r. – k. 167 -170 akt) - to było ono nieskuteczne z uwagi na omówione powyżej przepisy ustawy z dnia 2 marca 2020 r.

Zbędne było zatem dokonywanie dogłębnej oceny przyczyny opóźnień w wykonaniu umowy o roboty budowlane a w szczególności ustalania w jakiej części każda ze stron ponosi odpowiedzialność za opóźnienia w wykonaniu umowy , gdyż nie miało to istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Niezależnie od powyższych rozważań należy zaakcentować, że regulacja dotycząca zakazu potrącenia z tytułu kar umownych stanowi jedynie czasowe ograniczenie uprawnień zamawiających w zakresie dopuszczalności dokonywania potrąceń. Ust. 2 art. 15r ¹ wyżej wymienionej ustawy z 2 marca 2020 r. wskazuje bowiem, że w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z (...)19, i przez kolejne 90 dni od jego odwołania, bieg terminu przedawnienia roszczeń zamawiającego nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu. Upływ terminu przedawnienia może natomiast nastąpić nie wcześniej niż po upływie 120 dni od dnia odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

Zatem wprowadzeniu czasowego ograniczenia dopuszczalności dokonywania potrąceń oraz zaspokajania się z zabezpieczeń należytego wykonania umowy, towarzyszy stosowne przesunięcie terminów na dochodzenie roszczeń przez zamawiających oraz dostosowanie terminów ważności zabezpieczeń należytego wykonania umowy (uzasadnienie projektu ustawy s. 61-62, Sejm IX kadencji, M, Falkowska, Komentarz do ustawy z 2.03.2020, wyd. 1 red. Szmid, Legalis).

W konsekwencji powyższego, w realiach niniejszej sprawy pozwany - choć miał samą formalną możliwość nałożenia na powoda kary umownej – to , w świetle art. 15r ¹ u.z.p.z.c. , czasowo nie ma prawa dokonywać potrącenia owej kary. Jednakże podkreślić trzeba, iż w momencie odwołania stanu epidemii pozwany będzie miał możliwość wytoczenia powództwa o zapłatę z tytułu kary umownej względem powoda , w którym to procesie zbadaniu podlegałoby istnienie wierzytelności z tytułu kary umownej.

W takiej sytuacji powództwo , wobec bezzasadności zarzutu potrącenia zgłoszonego przez pozwanego , należało na podstawie art. 647 kc uwzględnić w całości. Zasądzeniu podlegała zatem kwota dochodzona pozwem w wysokości 214.936,38 zł. O odsetkach ustawowych za opóźnienie orzeczono zgodnie z art. 481 § 1 kc. Zgodnie z fakturą wystawioną przez powoda dnia 18 sierpnia 2020 r. termin płatności oznaczono na dzień 23 września 2020 r. , tak więc roszczenie powoda stało się wymagalne od dnia 24 września 2020 r.

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 kpc. Powodowi należał się zwrot wszystkich poniesionych kosztów wobec wygrania sprawy. Na koszty te składała się opłata od pozwu w wysokości 10.747 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości 10.817 zł czyli łącznie 21.564 zł. Sąd zwrócił ponadto stronom niewykorzystane zaliczki na koszty postępowania.