Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) SA z siedzibą w K. domagał się zasądzenia od pozwanego - K. L. kwoty 111.629,43 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 15.04.2014 r. do dnia zapłaty od kwoty 100.000,00 zł, a ponadto zwrotu kosztów procesu oraz innych kosztów w kwocie 25,13 zł (Prowizja e-C.). W uzasadnieniu powód podał, że w dniu 23.11.2005 r. zawarł z pozwanym umowę o linię kredytową dla małych firm o nr (...). Pozwany nie wywiązał się jednak z warunków określonych w umowie, co spowodowało powstanie wymagalnego zadłużenia (na dzień 15.04.2014 r. kwota 111.629,43 zł), które stwierdzone zostało wyciągiem z ksiąg bankowych o nr (...) z dnia 15.04.2014 r. Powód wyjaśnił, że na płatne i wymagalne zadłużenie pozwanego stwierdzone wyciągiem z ksiąg banku składają się: kwota pieniężna w wysokości 100.000,00 zł z tytułu niespłaconego kapitału, kwota pieniężna w wysokości 2.168,14 zł z tytułu niespłaconych odsetek umownych, naliczonych od dnia zawarcia umowy, tj.23.11.2005 r. do dnia wymagalności umowy, tj. 12.09.2013 r., kwota pieniężna w wysokości 9.461,29 zł z tytułu niespłaconych odsetek za zwłokę liczonych od dnia niespłacenia przez kredytobiorcę należności w terminie ustalonym w umowie do dnia 14.04.2014 r. Powód wyjaśnił ponadto, że wnosi o zasądzenie dalszych odsetek naliczanych od kwoty kapitału, tj. od kwoty 100.000,00 zł począwszy od dnia wystawienia wyciągu, tj. od dnia 15.04.2014 r. w wysokości odsetek ustawowych według zmiennej stopy obowiązującej w danym okresie.

Postanowieniem z dnia 8 maja 2014 r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny przekazał sprawę do tutejszego Sądu, jako właściwego do rozpoznania sprawy (sygn. akt VI Nc-e 531660/14).

Odpis pozwu został pozwanemu skutecznie doręczony w dniu 6 sierpnia 2014 r. (poprzez „podwójne awizo”). Pozwany nie złożył odpowiedzi na pozew.

W piśmie z dnia 2 grudnia 2014 r. pozwany wniósł o rozłożenie świadczenia na miesięczne raty w wysokości nie przekraczającej 1.500 zł, powołując się na trudną sytuację finansową. Na rozprawie pełnomocnik pozwanego oświadczył, że pozwany nie kwestionuje co do zasady dochodzonego roszczenia, podtrzymując żądanie rozłożenia świadczenia na raty, któremu to żądaniu sprzeciwił się powód w piśmie z dnia 17 grudnia 2014 r.

Sąd ustalił, co następuje:

Strony w dniu 23 listopada 2005 r. zawarły umowę o linię kredytową dla małych firm nr (...). Zgodnie z umową powód przyznał pozwanemu prawo do korzystania z odnawialnej linii kredytowej w wysokości 30.000,00 zł w celu związanym z prowadzoną przez pozwanego działalnością gospodarczą. Kredyt został udzielony na okres od dnia 23 listopada 2005 r. do dnia 22 listopada 2006 r. w rachunku nr (...) (rachunek rozliczeniowy). Udzielenie kredytu skutkowało możliwością wielokrotnego wykorzystywania kredytu do kwoty 30.000,00 zł oraz spłaty w okresie, na jaki kredyt został udostępniony. Ostatni dzień kredytowania był równocześnie dniem wymagalności kredytu.

Zgodnie z umową, od niespłaconego w terminie zadłużenia wynikającego z zawartej umowy bank pobiera odsetki. Przedłużenie okresu kredytowania odbywa się automatycznie na kolejne okresy 12-to miesięczne pod warunkiem prawidłowego wywiązywania się klienta z umowy oraz ogólnych warunków kredytowania i udzielania gwarancji oraz wydawania i użytkowania kart kredytowych i kart charge dla małych firm w powodowym Banku (ogólne warunki).

okoliczności bezsporne, a ponadto: umowa o linię kredytową z dnia 23.11.2005 r. wraz z aneksami, k. 19-22 akt, ogólne warunki kredytowania i udzielania gwarancji oraz wydawania i użytkowania kart kredytowych i kart charge dla małych firm w (...) Banku (...) SA, k. 41-44 akt.

W dniu 29 lipca 2013 r. powód wypowiedział pozwanemu umowę o linię kredytową, uzasadniając powyższe zagrożeniem terminowej spłaty kredytu związanym z istotnym pogorszeniem się sytuacji ekonomiczno - finansowej firmy pozwanego. Jako całkowite saldo zadłużenia z tytułu przedmiotowej umowy powód wskazał kwotę 101.485,58 zł, żądając jednocześnie od pozwanego zapewnienia środków w wysokości umożliwiającej spłatę zadłużenia wraz z odsetkami i kosztami na rachunku rozliczeniowym wskazanym w umowie, najpóźniej do dnia 12 września 2013 r.

okoliczność bezsporna, a ponadto: pismo powoda z dnia 29.07.2013 r., k. 23 akt.

Na dzień 15 kwietnia 2014 r. płatne i wymagalne zadłużenie pozwanego względem powoda wynosiło kwotę 111.629,43 zł. Na wskazaną kwotę złożyły się: kwota pieniężna w wysokości 100.000,00 zł z tytułu niespłaconego kapitału, kwota pieniężna w wysokości 2.168,14 zł z tytułu niespłaconych odsetek umownych, naliczonych od dnia zawarcia umowy, tj.23.11.2005 r. do dnia wymagalności umowy, tj. 12.09.2013 r. oraz kwota pieniężna w wysokości 9.461,29 zł z tytułu niespłaconych odsetek za zwłokę liczonych od dnia niespłacenia przez kredytobiorcę należności w terminie ustalonym w umowie do dnia 14.04.2014 r.

okoliczność bezsporna, a ponadto: wyciąg z ksiąg banku nr (...), k.24 akt, wydruki dotyczące sposobu naliczania odsetek umownych oraz odsetek za zwłokę, k.45-46 akt.

Pismem z dnia 9 maja 2014 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 112.448,66 zł (według stanu na dzień 8.05.2014 r.), w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania. Pozwany nie uregulował należności.

okoliczności bezsporne, a ponadto: wezwanie do zapłaty, k. 25 akt.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie nie był sporny fakt zawarcia pomiędzy stronami w dniu 23.11.2005 r. umowy o linię kredytową dla małych firm nr (...). Bezsporna ponadto pozostawała okoliczność, że pozwany miał z tytułu niniejszej umowy zadłużenie u strony powodowej na kwotę 111.629,43 zł.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dowodach z dokumentów, tj. z umowy o linię kredytową dla małych firm nr (...), na wypowiedzeniu umowy, wyciągu z ksiąg bankowych, ogólnych warunkach kredytowania i udzielania gwarancji oraz wydawania i użytkowania kart kredytowych i kart charge dla małych firm w (...) Banku (...) SA. Dokumenty te nie były przez pozwanego kwestionowane, a ich wiarygodność nie budziła wątpliwości sądu. Pozwany nie złożył odpowiedzi na pozew, zaś w piśmie z dnia 2 grudnia 2014 r. i na rozprawie oświadczył, że nie kwestionuje co do zasady dochodzonego roszczenia, domagał się jedynie rozłożenia świadczenia na raty.

W ocenie Sądu, powodowy Bank udowodnił zgłoszone roszczenie, tj. obciążające pozwanego zadłużenie z tytułu zawartej umowy o linię kredytową. Wysokość zadłużenia potwierdza wyciąg z ksiąg banku (k.24 akt). Sąd zważył, że powołany dokument spełnia wymogi co najmniej dokumentu prywatnego. Zawiera bowiem pieczęć banku i treść określonego oświadczenia wiedzy, wynikającej z ksiąg bankowych, podpisaną przez wyraźnie określoną osobę fizyczną - pracownika powodowego Banku.

Pozwany zaś nie kwestionował w ogóle faktu, iż nie spłacił zaciągniętego kredytu, zarówno w odniesieniu do kapitału, jak i odsetek. Nie kwestionował w szczególności, że ustalone przez Bank zadłużenie jest niezgodne z rzeczywistym stanem rzeczy. Skoro zatem pozwany w żaden sposób nie sprzeciwił się żądaniu pozwu (wnosił jedynie o rozłożenie świadczenia na raty), to wobec treści powołanego wyciągu z ksiąg bankowych przyjąć należy, w ocenie Sądu, że powód udowodnił, iż istnieje zadłużenie pozwanego wobec Banku w wysokości wskazanej w pozwie.

Ubocznie jedynie nadmienić warto, że stanowisko Sądu dotyczące charakteru i mocy dowodowej wyciągu z ksiąg bankowych znajduje potwierdzenie w ugruntowanym orzecznictwie jeszcze na gruncie art. 95 ust. 1 Prawa bankowego w brzmieniu sprzed nowelizacji, czego w odniesieniu do mocy dowodowej wyciągów z ksiąg bankowych jako dokumentów prywatnych nie zmienia nawet nowelizacja (dokonana ustawą z dnia 19.04.2013 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz ustawy o funduszach inwestycyjnych, Dz.Dz.U.2013.777). Także w literaturze przedmiotu panuje zgodność co do tego, że wyciągi z ksiąg bankowych stanowią co najmniej dokumenty prywatne, niezależnie od poglądów co do ich urzędowego charakteru (Zbigniew Ofiarski, Komentarz do art. 95 Prawa bankowego, Lex).

W tych okolicznościach, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 111.629,43 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 100.000,00 zł (stanowiącej niespłacony kapitał) od dnia 15.04.2014 r. do dnia zapłaty. O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc.

O kosztach procesu orzeczono na mocy art. 98 § 1 k.p.c.