Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII Ga 51/13 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2013-12-04

Sygn. akt.

VIII Ga 51/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący

Sędzia

Sędzia

SSO Elżbieta Kala

SO Wojciech Wołoszyk

SR del. Ewa Gatz-Rubelowska (spr. )

Protokolant

stażysta Joanna Dudzińska

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013r. w Bydgoszczy

na rozprawie

sprawy z powództwa: K. Z.

M. F.

przeciwko : (...) Spółce Akcyjnej w S.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 19 grudnia 2012r., sygn. akt VIII GC 629/12

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powodów kwotę 1.200 zł ( jeden tysiąc dwieście złotych ) tytułem kosztów postępowania za instancję odwoławczą.

VIII Ga 51/13

UZASADNIENIE

Powodowie M. F. i K. Z. prowadzący działalność gospodarczą pod jako wspólnicy spółki cywilnej PPUH (...) domagali się zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w S. kwoty 23.530,75 zł z ustawowymi odsetkami od kwot:

a)  22.300,75 zł od dnia 8 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty,

b)  1.230,00 zł od dnia doręczenia pozwu do dnia zapłaty,

wraz z kosztami procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu, podali, iż strony zwarły umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone osobom trzecim w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jej zawarcie było poprzedzone rozmowami z Agentem Wyłącznym Grupy (...)W. K. na temat zakresu ubezpieczenia. Powodowie przedstawili agentce specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej. Po analizie przedstawionych informacji, wybrała klauzule umowy, tj. (...),(...),(...), (...),(...) ,które według jej zapewnienia w pełni zabezpieczały interesy powodów. W lutym 2011 r. powodowie sprzedali spółce (...) matrycę drukarską, której wada polegała na tym, iż zamiast oznaczenia roku produkcji „2011” wskazywała na rok 2005. Koszt produkcji wadliwych opakowań wyniósł 21.600,75 zł, a koszt ich transportu - 700 zł. W związku z powyższym poszkodowana spółka obciążyła powodów notą obciążeniową na kwotę 22.300,75 zł. Powodowie rozliczyli tę kwotę z poszkodowanym na podstawie potrącenia Powodowie zgłosili pozwanemu powstanie szkody. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwany odmówił wypłaty odszkodowania. Pozwany uznał, iż zdarzenie chodzi o zdarzenie objęte zakresem klauzuli (...), która nie została przez powodów dodana. Nadto, pozwany podnosił, iż nie jest odpowiedzialny za szkodę polegającą na wystąpieniu tzw. czystych strat finansowych. Powodowie podali, iż w ich ocenie szkoda powstała na skutek nienależytego wykonania zobowiązania, co obejmuje klauzula nr (...). Zdaniem powodów stanowisko pozwanego, iż powstała szkoda byłaby objęta klauzulą nr (...), która nie była objęta zakresem umowy OC było nie uzasadnione. Powodowie domagali się od pozwanego także zwrotu kwoty 1.230,00 zł tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej powodom w postępowaniu przed ubezpieczycielem.

W odpowiedzi na pozew, pozwany wnosił o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwany przyznał, iż strony łączyła umowa od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone osobom trzecim w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą powodów. Pozwany nie kwestionował także okoliczności powstania szkody, sprzedaży wadliwej matrycy. Pozwani zarzucali, natomiast iż w myśl § 57 pkt. 18 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia ochrona ubezpieczeniowa nie obejmuje szkód poniesionych przez użytkownika maszyn lub urządzeń wyprodukowanych, naprawionych, dostarczonych lub konserwowanych przez osoby objęte ubezpieczeniem, a także powstałych na skutek wadliwości produktów wytworzonych lub poddanych obróbce z użyciem tych maszyn lub urządzeń. Zawierając umowę ubezpieczenia powodowie wybrali rozszerzony wariant ubezpieczenia, a zakres odpowiedzialności ubezpieczeniowej został poszerzony o klauzule nr (...) oraz (...). Jednakże rozszerzenie ubezpieczenia o klauzulę nr (...) nie prowadzi do wyłączenia § 57 pkt. 18 OWU. Jedynym wyjątkiem od § 57 pkt. 18 OWU jest klauzula nr (...), która jednak nie została objęta zakresem umowy. Pozwany wyjaśniał powodom, iż szkoda powstała na skutek wytworzenia przez poszkodowanego wadliwych opakowań była objęta klauzulą nr (...) a nie (...). Pozwany zarzucał także, iż powodowie nie wykazali także przesłanek odpowiedzialności pozwanego. Agent przedstawił powodom zakres usług świadczonych przez pozwanego, a powodowie w pełni świadomie zdecydowali się na objęcie ubezpieczeniem klauzuli nr (...), a pominięcie klauzuli nr (...). Pozwany podnosił także, iż bezzasadne jest także żądanie powodów dotyczące zasądzenia kwoty 1.230,00 zł tytułem kosztów wynagrodzenia pełnomocnika powoda za pomoc prawną udzieloną w postępowaniu ubezpieczeniowym. W ocenie pozwanego, powodowie nie wykazali, aby ów wydatek był konieczny, celowy i uzasadniony oraz pozostawał w bezpośrednim związku przyczynowym z powstałą szkodą.

Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 19 grudnia 2012 r. zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 23.030,75 zł. z ustawowymi odsetkami od kwot;

-21.800,75 zł od dnia 8 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty

-1230 zł od dnia 21 czerwca 2012 r. do dnia zapłaty.

W pozostałej części Sąd powództwo oddalił.

O kosztach orzeczono zasądzając od pozwanego na rzecz powodów kwotę 3.516 zł. tytułem kosztów procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, iż powodowie w ramach prowadzenia działalności gospodarczej wykonują płyty fotopolimerowe (formy) wykorzystywane w technice druku fleksograficznego, używanego m. in. do produkcji opakowań.

W 2009 r. powodowie w zamiarze zawarcia umowy spotykali się z różnymi ubezpieczycielami. Spotkali się także z W. K. – Agentem Wyłącznym Grupy (...) w celu zapoznania się z ofertą ubezpieczeniową pozwanego. Powodowie szczegółowo poinformowali W. K. o profilu prowadzonej działalności. Poinformowali także, iż szkoda może powstać po wyprodukowaniu rzeczy i oddaniu klientowi. W. K. zaproponowała powodom rozszerzony wariant ubezpieczenia OC o klauzulę nr (...) W. K. nie była jednak pewna, czy w związku z przedmiotem działalności powodów winni oni zastrzec jeszcze klauzulę oznaczone nr (...), (...), czy (...) dlatego dopiero po konsultacjach z trzema menadżerami pozwanego zaproponowała powodom zawarcie umowy rozszerzoną o klauzulę nr (...). Zarówno W. K. jak i menadżerowie pozwanego uznali, iż zastrzeganie klauzuli nr (...) nie ma sensu, ponieważ powodowie nie produkują maszyn. W październiku 2009 roku powodowie podpisali z pozwanym umowę, kontynuowaną w roku następnym . W dniu 2 lutego 2010 r. strony zwarły umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone osobom trzecim w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Suma gwarancyjna została ustalona na kwotę 200.000,00 zł. Umowa ubezpieczenia OC została zawarta wraz z umową ubezpieczenia mienia w ramach pakietu (...)na okres od dnia 3 października 2010 r. do dnia 2 października 2011 r. Umowa ubezpieczenia OC przewidywała rozszerzony zakres odpowiedzialności ubezpieczeniowej pozwanego o klauzule nr (...), (...), (...), (...), (...). Zgodnie z klauzulą nr (...) pozwany odpowiadał za szkody powstałe po wykonaniu pracy lub usługi wynikłych z nienależytego wykonania zobowiązania, a także wynikające z klauzuli nr (...) szkody poniesione przez producenta produktu finalnego wskutek wadliwości dostarczonych przez osoby objęte ubezpieczeniem produktów poddanych dalszej obróbce przez poszkodowanego, bez ich mieszania lub łączenia z produktami pochodzącymi od pozwanego. Klauzula (...) wiązała się z franszyzą redukcyjną w wysokości 500,00 zł. Integralną część niniejszej umowy stanowiły także Ogólne Warunki Ubezpieczenia (...) . W lutym 2011 r. powodowie dostarczyli przedsiębiorstwu (...) sp. z o. o. wadliwą matrycę drukarską. Wada ta polegała na tym, iż zamiast oznaczenia roku produkcji „2011” używała oznaczenia „05”. Ponieważ kontrahent powoda użył matrycy do produkcji opakowań, nie przyjętych przez jego kontrahenta doszło do reklamacji oraz zwrotu wadliwych opakowań, których koszt produkcji wyniósł 21.600,75 zł. Koszt transportu wadliwych opakowań wyniósł, natomiast 700,00 zł. . Powodowie zgłosili pozwanemu powstanie szkody. Pozwany po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego odmówił wypłaty odszkodowania poszkodowanej spółce. Pozwany uznał, iż w myśl § 57 pkt. 18 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia nie ponosi odpowiedzialności za szkody poniesione przez użytkownika maszyn lub urządzeń wyprodukowanych lub naprawionych przez osoby objęte ubezpieczeniem powstałych w skutek wadliwości produktów wytworzonych lub poddanych obróbce przy użyciu tych urządzeń lub maszyn. W ocenie pozwanego, wyjątek od § 57 pkt. 18 OWU wynikał z klauzuli 016, która nie była objęta zakresem ubezpieczenia. Powodowie zwrócili się do pozwanego o ponowne rozpatrzenie niniejszej sprawy. Argumentowali, iż matryca nie jest maszyną, a fotopolimer to nazwa technologii tworzenia formy kopiowej na potrzeby poligrafii, która polega na naświetlaniu z komputera klisz na urządzeniu zwanym naświetlarką. W konsekwencji, zarówno matryca jak i fotopolimer nie są ani urządzeniami ani maszyną. W odpowiedzi, pozwany podtrzymał swoje stanowisko o odmowie wypłaty odszkodowania. W związku z powyższym przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. w B. obciążyła pozwanych kwotą 22.300,75 zł tytułem szkody poniesionej przez tę spółkę na skutek wadliwie wykonanej przez powodów matrycy. Powyższa należność została rozliczona przez potrącenie z fakturą nr (...). Powodowie ponieśli także koszty wynagrodzenia radcy prawnego za pomoc prawną świadczoną w postępowaniu ubezpieczeniowym w kwocie 1.230,00 zł brutto .

Sąd Rejonowy zważył, iż stosownie do treści art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Świadczenie ubezpieczyciela obejmuje zapłatę sumy pieniężnej odpowiadającej wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody (art. 805 § 1 i 2 k.c.). Jednakże zakres świadczenia odszkodowawczego należnego poszkodowanemu może być pomniejszony właśnie na drodze dodatkowych klauzul wprowadzanych do umowy ubezpieczenia. Na mocy tych postanowień część lub cała (z reguły niewielka) szkoda obciąża ubezpieczonego. Chodzi tutaj o te przypadki, w których mamy do czynienia z franszyzą integralną, redukcyjną i z tzw. udziałem własnym ubezpieczającego w szkodzie (A. Wąsiewicz, Z.K. Nowakowski, Prawo ubezpieczeń..., s. 61). Franszyza redukcyjna polega na obniżeniu wysokości wypłacanego przez ubezpieczyciela świadczenia odszkodowawczego o pewną z góry ustaloną kwotę lub jego ułamek.

Podstawą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie było ustalenie, czy umowa stron obejmowała swoim zakresem wypadek związany z wytworzeniem przez powodów wadliwej formy, zwłaszcza, że w myśl § 57 pkt. 18 OWU ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialności za szkody poniesione przez użytkownika maszyn lub urządzeń wyprodukowanych lub naprawionych przez osoby objęte ubezpieczeniem powstałych w skutek wadliwości produktów wytworzonych lub poddanych obróbce przy użyciu tych urządzeń lub maszyn, a powstałe w/w okolicznościach szkody obejmowała klauzula nr (...), która nie została zastrzeżona. W ocenie Sądu stanowisko pozwanego było bezzasadne. Strony zwarły umowę ubezpieczenia OC, której treść wynikała również z dodatkowych zastrzeżeń, klauzul nr (...), (...), (...), (...), (...). Zgodnie z klauzulą nr (...) do zakresu ochrony ubezpieczeniowej pozwanego zostały także włączone szkody powstałe po wykonaniu pracy lub usługi wynikłe z nienależytego wykonania zobowiązania. § 57 pkt. 18 OWU wyłączał, natomiast ubezpieczeniową ochronę pozwanego wyłącznie w przypadku szkód poniesionych przez użytkownika „urządzeń lub maszyn” które miały zostać wyprodukowane, konserwowane, naprawiane przez powodów, lub powstałych na skutek w skutek wadliwości produktów wytworzonych lub poddanych obróbce przy użyciu tych „urządzeń lub maszyn”. Nie można przyjąć zdaniem Sądu I instancji, że powodowie produkowali bądź konserwowali albo naprawiali maszynę albo urządzenie, wytworzona bowiem przez nich forma nie jest ani maszyną ani urządzeniem lecz rodzajem matrycy, wykorzystywanej w procesie druku określonego rodzaju. Są to arkusze płyty fotoplimerowej, która powstaje na skutek naświetlania z komputera klisz na urządzeniu zwanym naświetlarką. Matryce zostały wytworzone przez powodów z błędnym oznaczeniem roku produkcji, a następnie sprzedane kontrahentowi powodów, który na skutek powyższego wyprodukował opakowania zawierające wadliwe oznaczania, co spowodowało po jego stronie powstanie szkody. Prowadziło to do wniosku, że chodzi o wypadek nienależytego wykonania przez powodów zobowiązania zastrzeżony klauzulą nr (...), za który pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność.

Ponieważ w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu (art. 65 § 2 k.c.) Sąd Rejonowy podkreślił , że powodowie przed zawarciem umowy bardzo dokładnie uzgadniali ubezpieczenie z przedstawicielką pozwanego, która z kolei konsultowała się ze swoimi przełożonymi. Niewątpliwie było to związane z niejasną redakcją poszczególnych postanowień umowy, w kontekście konktetnie wyrażonego zamiaru powodów, którym chodziło o uzyskanie ochrony ubezpieczeniowej właśnie na wypadek wystąpienia omówionego zdarzenia. Bez względu na dokonaną wykładnię klauzuli (...) i (...) bardzo istotne było, zatem ustalenie, że przy zawarciu umowy strony zgodnie uznawały, że zawarta umowa obejmuje wydanie błędnej matrycy klientowi.

Sąd zważył również, iż uzasadnione i konieczne koszty pomocy świadczonej przez osobę mającą niezbędne kwalifikacje zawodowe, poniesione przez poszkodowanego w postępowaniu przedsądowym prowadzonym przez ubezpieczyciela, mogą w okolicznościach konkretnej sprawy stanowić szkodę majątkową (por. uchwałę SN z dnia 13 marca 2012 r. III CZP 75/11 OSNC 2012/7-8/81, www.sn.pl, LEX nr 1119650, Biul.SN 2012/3/9, G.Prawna 2012/53/11). W mniejszej sprawie powodowie korzystali w postępowaniu pozasądowym z pomocy radcy prawnego. W ocenie Sądu charakter niniejszej sprawy związany z interpretacją oraz wykładnia postanowień umowy zawartej przez strony oraz Ogólnych Warunków Ubezpieczenia w pełni uzasadniał skorzystanie przez powodów z profesjonalnej pomocy prawnej, a koszty poniesione z tego tytułu przez powodów stanowiły część szkody powstałej po stronie powodów na skutek nie wykonania zobowiązania przez pozwanego.

Reasumując, Sąd na podstawie art. 471 k.c. zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 23.030,75 zł. Orzeczenie w części dotyczącej zasądzenia odsetek, Sąd wydał zgodnie z art. 481 k.c. (pkt. I wyroku).

Na podstawie art. 471 k.c. w zw. z art. 805 § 1 i 2 k.c. Sąd oddalił powództwo ponad kwotę 23.030,75 zł, albowiem strony w umowie ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone osobom trzecim w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, strony zawarły w odniesieniu do klauzuli 008 strony zawarły franszyzę redukcyjna w wysokości 500,00 zł. Na skutek powyższego, odpowiedzialność odszkodowawcza pozwanego wynikająca z tytułu umowy ubezpieczenia OC została pomniejszona o 500,00 zł (pkt. II wyroku).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. nakładając na pozwanego obowiązek zwrotu powodowi wszystkich poniesionych przez stronę powodową kosztów procesu, albowiem powód uległ pozwanemu tylko co do nieznacznej części swego żądania, Na koszty postępowania, które zostały poniesione przez stronę powodową złożyły się: opłata od pozwu, wynagrodzenie pełnomocnika powoda będącego radcą prawnym, opłata skarbowa od pełnomocnictwa oraz oplata od pozwu (pkt. III wyroku).

Apelację od powyższego orzeczenia wywiódł pozwany , który zaskarżył wyrok w punktach I i III . Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił;

- obrazę prawa materialnego tj. naruszenie art. 822 § 2 k.c. w związku z § 57 pkt. 18 OWU poprzez jego niezastosowanie , a w konsekwencji przyjęcie, że zaistniały stan faktyczny nie stanowi wyłączenia odpowiedzialności przewidzianego w § 57 pkt. 18 OWU, podczas gdy prawidłowa wykładnia tegoż postanowienia wobec niewłączania do treści umowy klauzuli (...) prowadzi do wyłączenia odpowiedzialności w sprawie

-obrazę prawa materialnego poprzez naruszenie art. 822 § 2 k.c. w związku z klauzula 008 załącznika nr 2 do OWU, poprzez błędne przyjęcie , iż szkoda wynikająca z nienależytego wykonania zobowiązania powstała po wykonaniu pracy bądź usługi , podczas gdy powodowie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyprodukowali na zlecenie poszkodowanego matrycę do druku, zatem efektem ich pracy był substrat materialny, urządzenie będące częścią maszyny datującej opakowania czym wypełnił dyspozycję § 57 pkt. 18 OWU

- obrazę prawa materialnego poprzez naruszenie art. 65 § 2 k.c. poprzez błędne ustalenie, że zgodny zamiar stron obejmował sporną sytuację, tymczasem treść umowy oraz stanowiących jej integralna część OWU wyraźnie stanowi , iż ochrona ubezpieczeniowa w takiej sytuacji przysługuje tylko i wyłącznie po aktywowaniu klauzuli (...) załącznika nr 2 OWU , wyłączającej zastosowanie § 57 pkt. 18 OWU, której to powodowie nie wybrali zawierając umowę,

-obrazę prawa materialnego w szczególności art. 351 1 k.c. w związku z art. 805 k.c. poprzez przyjęcie , że powodowie nie mieli wpływu na kształt stosunku zobowiązaniowego którego byli stroną, podczas gdy przedstawiciel pozwanego przedstawił powodom możliwość rozszerzenia ochrony ubezpieczeniowej o poszczególne klauzule w tym klauzule nr (...) obejmującej swoim zakresem zaistniała szkodę, jednakże powodowie nie zdecydowali się na włączenie do umowy powyższej klauzuli,

-naruszenie art. 361 § 1 k.c. poprzez przyjęcie , że pozwany ponosi odpowiedzialność za koszty pomocy prawnej udzielonej powodom na etapie postępowania likwidacyjnego, podczas gdy poprawna wykładnia tegoż przepisu wskazuje, że zobowiązany do odszkodowania odpowiada tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania z którego szkoda wynikła

-naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów zgromadzonych w postępowaniu w zakresie ustalenia iż wykonanie matrycy drukarskiej było wykonaniem pracy bądź usługi w świetle klauzuli (...) a nie polegało na wyprodukowania urządzenia –matrycy fotopolimerowej

-naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 232 zdanie drugie k.p.c. w zw. z art. 278 k.p.c. poprze dokonanie ustaleń co do rodzaju i charakteru przedmiotu wytworzonego i dostarczonego przez powodów tj. matrycy drukarskiej i jej zakwalifikowania jako przedmiotu innego niż urządzenie lub maszyna tylko i wyłącznie w oparciu o własna ocenę i zeznania powoda, nie posiłkując się mimo braku fachowej wiedzy opinia biegłego z dziedziny poligrafii.

Mając na uwadze powyższe pozwany wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części i oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego za I i II instancję według norm przepisanych, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Sądowi Rejonowemu przy uwzględnieniu kosztów procesu za I i II instancję , w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W odpowiedzi na apelację powodowie wnieśli o jej oddalenie i zasądzenie od pozwanej na rzecz powodów zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Nadto powodowie wnieśli o pominięcie twierdzeń pozwanego dotyczącej wykładni klauzuli (...) jako spóźnionych.

W ocenie pozwanych apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie gdyż Sad Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń i wyciągnął z nich właściwe wnioski.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie była uzasadniona i podlegała oddaleniu.

Sąd Okręgowy w pełni podziela poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne i ich ocenę prawną, uznając je za własne. Wbrew argumentacji powoda nie miało miejsca podniesione w apelacji naruszenie prawa materialnego ani uchybienia o charakterze proceduralnym.

Niezasadny jest zarzut obrazy art. 233 k.p.c. W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, który Sąd Okręgowy podziela, iż dla skuteczności zarzutu naruszenia tego przepisu konieczne jest wykazanie, że Sąd pierwszej instancji uchybił podstawowym regułom służącym ocenie wiarygodności i mocy dowodowej poszczególnych dowodów, tj. zasadom logicznego myślenia, doświadczenia życiowego, właściwego kojarzenia faktów lub też nie uwzględnił całokształtu zebranego materiału dowodowego bądź przeprowadził dowody z naruszeniem przepisów procedury cywilnej (por. m.in. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2005 r., III CK 314/05,Lex nr 172176 i z dnia 13 października 2004 r., III CK 245/04, Lex nr 174185). Sąd drugiej instancji takich naruszeń nie stwierdził. W ocenie Sądu Okręgowego Sąd pierwszej instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny sprawy - w oparciu o wszechstronną analizę materiału dowodowego, nie naruszającą zasady swobodnej oceny dowodów z art. 233 § 1 k.p.c. i z analizy tego materiału wyprowadził logicznie poprawne wnioski. Wbrew zarzutom powoda Sąd Rejonowy ustosunkował się do całego materiału dowodowego w sprawie, nie pomijając żadnego z dowodów przedstawionych przez strony, a jego ocena w tej mierze zasługuje na akceptację. Należy przy tym podkreślić, że kwestionowanie dokonanej przez sąd oceny dowodów nie może polegać jedynie na zaprezentowaniu własnych, korzystnych dla skarżącego ustaleń stanu faktycznego, dokonanych na podstawie własnej, korzystnej dla skarżącego oceny materiału dowodowego (zob.: wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 28 czerwca 2013 r., I ACa 221/13, LEX nr 1353604 i postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 2002 r. sygn. II CKN 572/99, Lex nr 53136).

W apelacji zostały postawione zarzuty dotyczące wadliwości oceny materiału dowodowego przez Sąd pierwszej instancji. Dotyczyły one kwestii ustalenia, że wykonanie matrycy drukarskiej było wykonaniem pracy bądź usługi w świetle klauzuli nr 008, a nie polegało na wyprodukowaniu urządzenia – matrycy fotopolimerowej . Nadto w apelacji wskazano, iż w tym zakresie Sąd I instancji poczynił ustalenia w oparciu o własną ocenę i zeznania powoda nie posiłkując się opinią biegłego z dziedziny poligrafii.

W ocenie Sądu Okręgowego, wbrew twierdzeniom skarżącego, uzasadnione jest stanowisko Sądu pierwszej instancji, iż w przedmiotowej sprawie należało zbadać przede wszystkim zgodny zamiar stron i cel zawartej umowy , aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu ( art. 65 § 2 k.c.).

Dla ustalenia jak strony rzeczywiście rozumiały złożone przez siebie oświadczenia woli ma znaczenie także ich zachowanie przed zawarciem umowy , w trakcie negocjacji jak i po złożeniu oświadczeń woli ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 września 1998 r. ICKN 815/97, OSNC 1999, nr 2 poz. 38).

W niniejszej sprawie powodowie przed zawarciem umowy bardzo szczegółowo omawiali z przedstawicielką pozwanego W. K. zakres i profil prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w kontekście najlepszej i najszerszej ochrony ubezpieczeniowej. Co więcej przedstawicielka pozwanego-agent ubezpieczeniowy- swoje wątpliwości konsultowała z trzema menadżerami pozwanego i wszyscy oni stwierdzili, iż zastrzeganie klauzuli 016 nie jest powodom potrzebne bowiem nie produkują oni maszyn i wystarczające będą klauzule (...) oraz (...).

Świadek K. nadto zeznała, iż powodowie mieli do niej zaufanie.

Strony zatem zawierając umowę ubezpieczeniową zgodnie ustaliły, iż produkowane przez powodów matryce fotopolimerowe nie są maszyną ani urządzeniem i nie ma potrzeby rozszerzania ochrony ubezpieczeniowej o klauzulę (...) a ustalenia Sądu pierwszej instancji poczynione w oparciu o przepis art. 65§ 2 k.c. były w tym zakresie prawidłowe.

Zważyć też trzeba, iż taka wykładnia umowy nie pomija treści zwerbalizowanej umowy na piśmie a jedynie wyjaśnia jak strony zrozumiały złożone oświadczenie, w szczególności jaki sens upatrywały w użytych zwrotach i wyrażeniach.

Bezzasadny jest w świetle powyższych rozważań zarzut naruszenia przez Sąd I instancji prawa materialnego tj. art. 822§ 2 k.c. oraz art. 65 § 2 k.c.

Sąd Rejonowy bowiem dokonał prawidłowej wykładni przedmiotowych przepisów i prawidłowo zastosował je do ustalonego w sprawie stanu faktycznego.

Niezasadny był także zarzut naruszenia art. 361 § 1 k.c. Sąd Rejonowy słusznie ocenił, iż wynagrodzenie poniesione przez powodów tytułem skorzystania z fachowej pomocy radcy prawnego w postępowaniu przesądowym stanowi część poniesionej szkody pozostającej w normalnym związku przyczynowym. Powodowie nie są prawnikami, skorzystali w tym zakresie z pomocy profesjonalisty a trudność w analizie treści umowy oraz Ogólnych Warunków Umowy niewątpliwie uzasadniała skorzystanie z owej pomocy.

Mając na względzie wymienione okoliczności Sąd Okręgowy uznał apelację za nieuzasadnioną i orzekł o jej oddaleniu na podstawie 385 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c., w tym o kosztach zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym na podstawie § 2 w zw. z § 6 pkt 5 w zw. § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu - Dz.U. z 2013 r., poz. 461 j.t.) .

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Bożena Przewoźniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Data wytworzenia informacji: